Łukasz Pietrzak 28 czerwca 2009 roku stworzył swoją galerię zdjęciową pietrzak.foto-kurier.pl na redakcyjnym portalu foto-kurier. pl. Wśród prac tam zamieszczanych znajdziemy m.in. wiele kreatywnych autoportretów, za pomocą których autor z przymróżeniem oka komentuje otaczającą nas rzeczywistość. Zawsze robi to z wyczuciem odpowiedniego smaku i na odpowiednio wysokim poziomie fotograficznym. Nie jest tajemnicą, że postprodukcja w przypadku jego zdjęć zajmuje sporo miejsca. W dalszej części rozmawiamy o szczegółach tych fotograficznych sesji.

Foto-Kurier: Co jest najpierw pomysł czy przypadek?
Łukasz Pietrzak: W pierwszej kolejności pojawia się pomysł. Przypadek jest czasami jego uzupełnieniem, który w efekcie końcowym udoskonala pomysł i nadaje fotografii charakteru. Przykładem takiego połączenia jest chociażby fotografia z okładki czyli „addio pomidory” [1]. Początkowo miał to być zwykły portret, jednak po wykonaniu kilku ujęć uznałem, że czegoś brakuje, pewnego akcentu. Przypadek pojawił się w momencie kiedy odnalazłem w kuchni świeżo zakupione pomidory z piękną zieloną gałązką. To według mnie ożywiło portret i nadało kolorytu.
F-K: Gdzie realizowane są sesje zdjęciowe, czy potrzeba do tego olbrzymiego studia?
Ł.P.: O tej porze roku (zima) Moje fotografie wykonuję w moim mieszkaniu. Osobiście uważam, oraz jestem tego dobrym przykładem, że nie potrzeba olbrzymiego studia i kosztownego sprzętu by móc wykonać dobrej jakości fotografię. Większość moich zdjęć portretowych jest wykonanych w pokoju który ma ok. 16 m2. Oczywiście niektóre z nich zostały wykonane zupełnie w innych miejscach jak fotografia „odwrócony” [2], która powstała pod jednym spod poznańskich wiaduktów. Studio i pokój łączy jedynie to, że również w pokoju zamontowałem dwa tła do sufitu.

F-K.: Jakim sprzętem Pan fotografuje i czym oświetlany jest plan zdjęciowy oraz dlaczego Pan wybrał taki sprzęt?
Ł.P.: W chwili obecnej mam dwa aparaty, którymi wykonuję swoje zdjęcia. Pierwszy z nich to Olympus PEN E-PL 8 z obiektywem Sigma 56 mm f/1,4 DC DN. Wybrałem go dla własnej wygody, zestaw jest mały, lekki i zawsze pod ręką podczas rodzinnych spacerów czy wycieczek, które czasami przynoszą nam wyjątkowe ujęcia. Sam obiektyw idealnie nadaje się do zdjęć codziennych czy portretów a jego zaletą, jak wspomniałem, jest niewielka waga oraz możliwość uzyskania wysokiej jakości obrazy.
Drugi aparat jest małym zaskoczeniem dla osób, które dowiadują się czym fotografuję. Jest to Nikon D5600. Zaskoczenie jest wywołane tym, że przeglądając moje zdjęcia, większość osób myśli, że fotografuję aparatem z wyższej półki, aparatem pełnoklatkowym. Jest to kolejny dowód na to, że do stworzenia ciekawych fotografii wcale nie potrzebujemy super drogiego sprzętu i olbrzymiego studia. Obiektywy jakie mam do Nikona D5600 to nowo zakupiona (w momencie pisania tekstu) Sigma A 85 mm f/1,4 DG HSM, która urzekła mnie jakością obrazu wykonanych zdjęć portretowych. Przed zakupem miałem okazję ją wypożyczyć ze sklepu Digital24, w którym zaopatruję się w większość sprzętu i to wypożyczenie jedynie przypieczętowało zakup tego „szkła”. Drugi obiektyw to Sigma A 20 mm f/1,4 DG HSM i jest to mój ulubiony model. W jego doborze pomógł mi również sklep Digital24. Obiektyw jest jasny, ma doskonałą jakość obrazu, ale przede wszystkim jest szerokokątny. Ta ostatnia cecha idealnie sprawdza się w moim przypadku gdyż fotografując swoją osobę mogę podejść na tyle blisko obiektywu by móc widzieć co dzieje się na  odchylonym i obróconym ekranie Nikona D5600. Oczywiście takie obiektywy mają już swoją cenę. Trzecim z moich ulubionych obiektywów i jednym z pierwszych, który stosowałem do swoich fotografii jest Nikkor AF-S DX 18–140 mm f/3,5–5,6G ED VR, którym wykonałem chociażby fotografię „strzelec” [3]. To budżetowa konstrukcja, ale niezwykle przydatna przy tworzeniu moich zdjęć.

Do oświetlenia planu zdjęciowego używam dwóch lamp Quadralite: Move 400 i 300. W mieszkaniu głównie stosuję lampę Move 400 kierując ją w przeciwnym kierunku postaci tak, aby błysk odbijał się od  pomieszczenia co sprawia, że mam równo i jasno oświetloną osobę. Czasami używam też GlareOne Czaszy Beauty Dish 56 cm z plastrem miodu. Lampę Move 300 stosuję sporadycznie jako kontrę do Move 400.