Pomiary

Obiektyw testowaliśmy z bezlusterkowcem Sony A6600 wyposażonym w 24-milionową matrycę. Pomiarów dokonaliśmy w studiu. Badając dystorsję i rozdzielczość, fotografowaliśmy zmodyfikowaną tablicę Vuzort-Sigma, a winietowanie ocenialiśmy na podstawie równomiernie oświetlonej białej tablicy. Pomiary rozdzielczości wykonaliśmy dla środka kadru i jego brzegów. Oprócz wykresu z wynikami rozdzielczości przedstawiamy również wykresy MTF (udostępniony przez producenta).
Pod kątem „zdjęć pod światło” sprawdzaliśmy obiektywy w studiu, gdzie 600-watowa lampa ustawiona była tuż za rogiem kadru oraz w plenerze fotografując pod słońce.

Rozdzielczość

Rozdzielczość Tamrona 11–20 mm f/2,8 Di III-A RXD z 24-milionową matrycą Sony A6600 zarówno w centrum kadru jak i na jego brzegach jest na bardzo dobrym, wysokim poziomie (11). W badanym zakresie przysłon zarejestrowaliśmy w większości przypadków aż 70 linii/mm! Słabiej, co nie znaczy że słabo, wypadł na brzegach kadru przy najszerszym kącie widzenia.

Tam przy przysłonie ­f/2,8–f/4 zarejestrowaliśmy 60 linii/mm, przy f/5,6 było to 65 linii/mm, a przy f/8 już 70 linii/mm. Brawo! Jest to bardzo dobry wynik umożliwiający rejestrowanie na zdjęciach bardzo licznych szczegółów.

Oceniając układ obiektyw + 24-milionowa Sony A6600 matryca za rozdzielczość przy przysłonie minimalnej przyznajemy 5,6 punktu, a przy przysłonie optymalnej (przymknięta o 3 EV) 5,75 punktu.

Dystorsja

Tamron 11–20 mm zanotował odchylenie beczkowate przy najkrótszej ogniskowej o wartości 2,6% (12). Zmieniając ogniskową dystorsja szybko zanika, ale i szybko przekształca się w odchylenie poduszkowate, które przy 16 mm wynosi 1,1%. Przy ogniskowej 20 mm odchylenie poduszkowate trochę się pogłębia i wynosi 2%.
Za dystorsję Tamron otrzymuje 5,75 punktu.

Aberracja chromatyczna

 Powyższe zdjęcie to fragment (lewy górny róg) poprzedzjącego go motywu, odpowiednik rozdzielczości 300 dpi. Widzimy, że przy drobnych delatach, na brzegach kadru widoczna jest delikatna aberracja chromatyczna. fot.K.Patrycy

Aberracja chromatyczna w całym zakresie ogniskowych i przysłon jest mniej lub bardziej widoczna, ale jest. Najbardziej zauważalna jest przy ogniskowej 11 mm, najmniej przy 20 mm. Za aberrację przyznajemy Tamronowi 11–20 mm f/2,8 5,5 punktu.

Dwa światy, prawie ten sam motyw pod światło (A)(widać niewielkie odblaski przy f/14) oraz ze światłem zza pleców (B).
fot. K. Patrycy

Pod światło

Przy szerokich kątach widzenia – a niewątpliwie testowany zoom taki ma – bardzo łatwo o pojawienie się odblasków na zdjęciach. Tak jest i w tym przypadku. Przy ogniskowej 11 mm bliki mało widoczne pojawiają się w centrum kadru już od „pełnej dziury”. Przy dalszym przymykaniu przysłony odblaski stają się bardziej widoczne. Przy 16 i 20 mm bliki świetlne pojawiały się od f/4. W plenerze (13) praca pod światło nie wygląda źle, bliki czasami pojawiają się w centrum kadru, podobnie jak w warunkach studyjnych. czasami dodaje to uroku zdjęciu. Za zdjęcia pod światło przyznajemy 4,75 punktu.

« pierwsza « 1 2 3 4 » ostatnia »