|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (939)
- Obiektywy (842)
|
testowe
Zenit 312m - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 7/1999
Zenit 312m to amatorska jednoobiektywowa lustrzanka małoobrazkowa przeznaczona do fotografii czarno-białej i barwnej. Może być stosowana do zdjęć specjalnych: fotografii reprodukcyjnej, zdjęć małych przedmiotów w dużym planie (makrofotografia), zdjęć mikroskopowych (mikrofotografia).
Tak rozpoczyna się opis techniczny - instrukcja obsługi aparatu Zenit 312m dołączona do aparatu produkowanego w Krasnogorsku koło Moskwy. Stylistyka kamery nawiązuje do poprzedniego "opływowego" modelu, Zenita 212k. Małe litery po numerze oznaczają sposób mocowania obiektywu: m - oznacza mocowanie gwintowe M42x1 i odległość roboczą 45,5 mm (tak jak w starych Prakticach); k - oznacza mocowanie bagnetowe zgodne z bagnetem K Pentaxa.
Podobnie jak język instrukcji obsługi, konstrukcja aparatu jest mieszaniną względnie zaawansowanych technologii, w tym niezłej optyki i jasnego wizjera, z wyraźnie archaicznymi elementami, jak całkowicie mechaniczna migawka z pięcioma czasami otwarcia (1/30, 1/60, 1/125, 1/250, 1/500 sek), B i T oraz denerwującym mechanizmem zwijania filmu do kasety, który funkcjonuje (niestety) w Zenitach od zamierzchłej historii.
Zacznijmy od mocnych stron, a mianowicie optyki. Aparat może być wyposażony w jeden z siedmiu obiektywów standardowych:
Obiektyw MC Zenitar - M2 2/50 był ostatnim z produkowanych w Krasnogorsku obiektywów standardowych do Zenitów; zwraca uwagę mała średnica mocowania filtrów – 46 mm; w poprzednio produkowanych obiektywach wynosiła ona 52 mm, tak jak w mechanicznych Nikkorach. Istnieje jednak pierścień pośredni pozwalający wrócić do dawnej średnicy filtrów, jest on dostarczany wraz z aparatem. Litery MC (Multi Coated) to nic innego jak wielowarstwowe powłoki przeciwodblaskowe, oczywiście lepiej jest kupować obiektywy z oznaczeniem MC. Poza obiektywami standardowymi istnieje wiele obiektywów wymiennych o ogniskowych od 20 do 1000 mm. Produkowane w ostatnich latach obiektywy opisane są w tabeli:
Ciekawymi konstrukcjami są Mir 20M o ogniskowej 20 mm, zoom Granit i obiektywy lustrzane ZM i MTO. Jak widać z pierwszej tabeli w obiektywach standardowych została znacznie zmniejszona minimalna odległość fotografowania - do 0,35m; podobnie jak obiektywie makro MC Industar L/Z pozwala ona na fotografowanie w skali 1:5, bez dodatkowych pierścieni pośrednich. Z nie wymienionych w tabeli obiektywów należy wspomnieć o niezłym obiektywie makro Wołna o ogniskowej 50 mm i obiektywie o ogniskowej 35mm umożliwiającym decentrowanie obrazu. Te oraz inne produkowane na Ukrainie obiektywy wyposażone w gwint mocowania M42x1 nie znalazły się w tabeli podanej przez rosyjskiego producenta. Obiektyw standardowy MC Zenitar M2 2/50 daje ostre, kontrastowe obrazy o lekko zimnym odcieniu.
Kolejnym mocnym punktem aparatu jest jasny wizjer wyposażony w dalmierz klinowy i bardzo drobny raster mikropryzmatyczny pozwalający na precyzyjne nastawienie na ostrość. Brakuje korekcji dioptryjnej tradycyjnie obecnej w dawnych radzieckich aparatach dalmierzowych. Należy pamiętać, ze pomocnicze urządzenia do nastawiania na ostrość (klin, raster) działają tylko z obiektywami o świetle mniejszym lub równym f/4; przy ciemnych obiektywach a także przy mikro makrofotografii do nastawiania na ostrość należy posługiwać się pozostałą częścią matówki. Daleko bardziej istotnym ograniczeniem jest małe pole widzenia wizjera wynoszące zaledwie 65% pola obrazu; inaczej mówiąc jedna trzecia obrazu nie jest widoczna w wizjerze. Jest to konsekwencją zachowania "pod maską" Zenita 312 starej konstrukcji, małe pole widzenia wizjera jest cechą charakterystyczną wszystkich Zenitów. Wada ta jest częściowo niwelowana w procesie kopiowania negatywów.
Aparat jest wyposażony w nieskomplikowany światłomierz działający przy zamkniętej przysłonie w systemie TTL. Po lekkim naciśnięciu spustu migawki w wizjerze są widoczne diody: w zależności od wariantu wykonania w wizjerze mogą znajdować się dwie diody czerwone lub trzy - jedna zielona i dwie czerwone. W wariancie z dwoma diodami świecenie górnej diody czerwonej oznacza nadmierną ekspozycję, świecenie dolnej diody oznacza niedostateczną ekspozycję. Pokręcając pokrętłem czasów i przysłon należy doprowadzić do momentu, w którym obie diody migają. W wariancie z trzema diodami należy doprowadzić do sytuacji, w której zaświeci się środkowa dioda - zielona. Producent zwraca uwagę, że gdy osiągnięcie optymalnego nastawienia jest niemożliwe (np. dioda zielona miga) należy wybrać wskazanie najbliższe prawidłowemu; ekspozycja będzie co prawda obarczona pewnym błędem ale akceptowalna; dotyczy to przede wszystkim materiałów negatywowych barwnych posiadających sporą tolerancję na błędy ekspozycji.
W aparacie zmieniono nieco szpulkę nawijającą film i sposób zwijania filmu po wykonaniu zdjęć. Jednak w dalszym ciągu dalekie są one od doskonałości. Przy zwijaniu filmu korbką należy zwolnić migawkę, zasłonić obiektyw i wizjer oraz wcisnąć przycisk obok spustu migawki razem z nim. Po zwinięciu i wyjęciu filmu należy naciągnąć migawkę i sprawdzić palcem czy zębatka naciągająca film wróciła do poprzedniego stanu, tj. obraca się tylko w jedną stronę, przeciwnie w stosunku do wskazówek zegara.
Dostarczana wraz z aparatem instrukcja obsługi, podobnie jak paszport aparatu, jest w języku rosyjskim. Może stanowić to poważne utrudnienie w prawidłowej eksploatacji aparatu. Osobom znającym język naszych sąsiadów gorąco polecam przeczytanie instrukcji; pozostali powinni się skonsultować z posiadaczami starszych Zenitów, na pewno razem uda im się "rozgryźć" ten aparat.
Podsumowując: na pewno nie jest to "compact killer" ale warty uwagi, prawie całkowicie mechaniczny aparat umożliwiający wykorzystywanie szerokiej gamy obiektywów dobrej jakości.
Dane techniczne:
Typ: lustrzanka małoobrazkowa z ręcznym nastawianiem ostrości i ręcznym przesuwem filmu.
Mocowanie obiektywu: gwint M42x1.
Celownik: pryzmat pentagonalny, niewymienny, pole widzenia 20 x 28mm (65%),
powiększenie okularu: 4,3x.
Ustawianie ostrości: ręczne.
Pomiar światła: pomiar integralny w systemie TTL, diody sygnalizujące niedoświetlenie, prześwietlenie, poprawna ekspozycję.
Migawka: szczelinowa, płócienna, o przebiegu poziomym; zakres czasów otwarcia migawki: 1/30-1/500 sek, B, T.
Samowyzwalacz: mechaniczny, maksymalne opóźnienie około 14 sek.
Zasilanie: 3 V (2 x 1,5 V), dwie baterie typu Mallory D396, Seiko SW-W8, jedna bateria Blik-1.
Wymiary: 143,7 x 97 x 115 mm
Masa: 820 g
Inne: centralny kontakt do lampy błyskowej, gniazdo statywowe 1/4", gwint mocowania filtrów: M52 x 0,75 lub M46 x 0,75, średnica osłony przeciwsłonecznej: 54.
Podobnie jak język instrukcji obsługi, konstrukcja aparatu jest mieszaniną względnie zaawansowanych technologii, w tym niezłej optyki i jasnego wizjera, z wyraźnie archaicznymi elementami, jak całkowicie mechaniczna migawka z pięcioma czasami otwarcia (1/30, 1/60, 1/125, 1/250, 1/500 sek), B i T oraz denerwującym mechanizmem zwijania filmu do kasety, który funkcjonuje (niestety) w Zenitach od zamierzchłej historii.
Zacznijmy od mocnych stron, a mianowicie optyki. Aparat może być wyposażony w jeden z siedmiu obiektywów standardowych:
Obiektyw MC Zenitar - M2 2/50 był ostatnim z produkowanych w Krasnogorsku obiektywów standardowych do Zenitów; zwraca uwagę mała średnica mocowania filtrów – 46 mm; w poprzednio produkowanych obiektywach wynosiła ona 52 mm, tak jak w mechanicznych Nikkorach. Istnieje jednak pierścień pośredni pozwalający wrócić do dawnej średnicy filtrów, jest on dostarczany wraz z aparatem. Litery MC (Multi Coated) to nic innego jak wielowarstwowe powłoki przeciwodblaskowe, oczywiście lepiej jest kupować obiektywy z oznaczeniem MC. Poza obiektywami standardowymi istnieje wiele obiektywów wymiennych o ogniskowych od 20 do 1000 mm. Produkowane w ostatnich latach obiektywy opisane są w tabeli:
Ciekawymi konstrukcjami są Mir 20M o ogniskowej 20 mm, zoom Granit i obiektywy lustrzane ZM i MTO. Jak widać z pierwszej tabeli w obiektywach standardowych została znacznie zmniejszona minimalna odległość fotografowania - do 0,35m; podobnie jak obiektywie makro MC Industar L/Z pozwala ona na fotografowanie w skali 1:5, bez dodatkowych pierścieni pośrednich. Z nie wymienionych w tabeli obiektywów należy wspomnieć o niezłym obiektywie makro Wołna o ogniskowej 50 mm i obiektywie o ogniskowej 35mm umożliwiającym decentrowanie obrazu. Te oraz inne produkowane na Ukrainie obiektywy wyposażone w gwint mocowania M42x1 nie znalazły się w tabeli podanej przez rosyjskiego producenta. Obiektyw standardowy MC Zenitar M2 2/50 daje ostre, kontrastowe obrazy o lekko zimnym odcieniu.
Kolejnym mocnym punktem aparatu jest jasny wizjer wyposażony w dalmierz klinowy i bardzo drobny raster mikropryzmatyczny pozwalający na precyzyjne nastawienie na ostrość. Brakuje korekcji dioptryjnej tradycyjnie obecnej w dawnych radzieckich aparatach dalmierzowych. Należy pamiętać, ze pomocnicze urządzenia do nastawiania na ostrość (klin, raster) działają tylko z obiektywami o świetle mniejszym lub równym f/4; przy ciemnych obiektywach a także przy mikro makrofotografii do nastawiania na ostrość należy posługiwać się pozostałą częścią matówki. Daleko bardziej istotnym ograniczeniem jest małe pole widzenia wizjera wynoszące zaledwie 65% pola obrazu; inaczej mówiąc jedna trzecia obrazu nie jest widoczna w wizjerze. Jest to konsekwencją zachowania "pod maską" Zenita 312 starej konstrukcji, małe pole widzenia wizjera jest cechą charakterystyczną wszystkich Zenitów. Wada ta jest częściowo niwelowana w procesie kopiowania negatywów.
Aparat jest wyposażony w nieskomplikowany światłomierz działający przy zamkniętej przysłonie w systemie TTL. Po lekkim naciśnięciu spustu migawki w wizjerze są widoczne diody: w zależności od wariantu wykonania w wizjerze mogą znajdować się dwie diody czerwone lub trzy - jedna zielona i dwie czerwone. W wariancie z dwoma diodami świecenie górnej diody czerwonej oznacza nadmierną ekspozycję, świecenie dolnej diody oznacza niedostateczną ekspozycję. Pokręcając pokrętłem czasów i przysłon należy doprowadzić do momentu, w którym obie diody migają. W wariancie z trzema diodami należy doprowadzić do sytuacji, w której zaświeci się środkowa dioda - zielona. Producent zwraca uwagę, że gdy osiągnięcie optymalnego nastawienia jest niemożliwe (np. dioda zielona miga) należy wybrać wskazanie najbliższe prawidłowemu; ekspozycja będzie co prawda obarczona pewnym błędem ale akceptowalna; dotyczy to przede wszystkim materiałów negatywowych barwnych posiadających sporą tolerancję na błędy ekspozycji.
W aparacie zmieniono nieco szpulkę nawijającą film i sposób zwijania filmu po wykonaniu zdjęć. Jednak w dalszym ciągu dalekie są one od doskonałości. Przy zwijaniu filmu korbką należy zwolnić migawkę, zasłonić obiektyw i wizjer oraz wcisnąć przycisk obok spustu migawki razem z nim. Po zwinięciu i wyjęciu filmu należy naciągnąć migawkę i sprawdzić palcem czy zębatka naciągająca film wróciła do poprzedniego stanu, tj. obraca się tylko w jedną stronę, przeciwnie w stosunku do wskazówek zegara.
Dostarczana wraz z aparatem instrukcja obsługi, podobnie jak paszport aparatu, jest w języku rosyjskim. Może stanowić to poważne utrudnienie w prawidłowej eksploatacji aparatu. Osobom znającym język naszych sąsiadów gorąco polecam przeczytanie instrukcji; pozostali powinni się skonsultować z posiadaczami starszych Zenitów, na pewno razem uda im się "rozgryźć" ten aparat.
Podsumowując: na pewno nie jest to "compact killer" ale warty uwagi, prawie całkowicie mechaniczny aparat umożliwiający wykorzystywanie szerokiej gamy obiektywów dobrej jakości.
Dane techniczne:
Typ: lustrzanka małoobrazkowa z ręcznym nastawianiem ostrości i ręcznym przesuwem filmu.
Mocowanie obiektywu: gwint M42x1.
Celownik: pryzmat pentagonalny, niewymienny, pole widzenia 20 x 28mm (65%),
powiększenie okularu: 4,3x.
Ustawianie ostrości: ręczne.
Pomiar światła: pomiar integralny w systemie TTL, diody sygnalizujące niedoświetlenie, prześwietlenie, poprawna ekspozycję.
Migawka: szczelinowa, płócienna, o przebiegu poziomym; zakres czasów otwarcia migawki: 1/30-1/500 sek, B, T.
Samowyzwalacz: mechaniczny, maksymalne opóźnienie około 14 sek.
Zasilanie: 3 V (2 x 1,5 V), dwie baterie typu Mallory D396, Seiko SW-W8, jedna bateria Blik-1.
Wymiary: 143,7 x 97 x 115 mm
Masa: 820 g
Inne: centralny kontakt do lampy błyskowej, gniazdo statywowe 1/4", gwint mocowania filtrów: M52 x 0,75 lub M46 x 0,75, średnica osłony przeciwsłonecznej: 54.
data dodania: 04-08-2012
godzina dodania: 14:05
odsłon: 17360
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Świetny artykuł o niezłych w swoim czasie lustrzankach i bardzo popularnych. Używałem tej lustrzanki jeszcze w czasach powszechnie dostępnych kompaktów analogowych. Zdjęcia z Zenita z obiektywem MC Helios-44M-7 wychodziły znacznie lepsze niż z kompaktu analogowego Praktica p 70.
Obiektywem od Zenita można zrobić ostrzejsze zdjęcia niż kitowym obiektywem Pentax 18-55.
Zobacz także:
Sony FE 50-150 mm f/2 GM - uniwersalny, jasny telezoom - cena, dostępność i pierwsze zdjęcia
Panasonic LUMIX G97 - budżetowe mikro 4/3 - rozsądna cena
Nikon Z5II - nowy pełnoklatkowy aparat
Lexar ARMOR Gold - wodoodporne i super wydajne karty w złotej odsłonie - cena i dostępność
Canon PowerShot V1 i Canon EOS R50 V – nowe aparaty oraz 2 nowe obiektywy - cena i dostępność
FUJIFILM GFX100RF – średnioformatowy kompakt ze 102-milionową matrycą - dostępność i cena
Sigma 300-600 mm f/4 DG OS | Sports – pierwszy na świecie zoom ze światłem f/4 i ogniskowej 600 mm
Panasonic LUMIX S1RII - pełnoklatkowe 8K, nowa matryca, cena i dostępność
Sigma BF - pełnoklatkowa prostota i elegancja
Pierwsze kamery filmowe RED z serii Z cinema: RED V-RAPTOR [X] Z Mount oraz RED KOMODO-X Z Mount
Canon imagePROGRAF PRO-310 - nowa drukarka formatu A3+ - dostępność i cena
Canon RF 70-200 mm f/2,8L IS USM Z – kolejne obiektywy do sytemu R - cena i dostępność
Fujinon XF 500 mm f/5,6 R LM OIS WR - nowy obiektyw do matryc APS-C - cena i dostępność
Nowa flagowa drukarka Canon imagePROGRAF PRO-1100 – cena i dostępność
Fujifilm instax WIDE 400 – do natychmiastowych zdjęć grupowych – cena i dostępność
Canon SELPHY QX20 - udoskonalona przenośna drukarka fotograficzna
Kultowy obiektyw makro Tamron 90 mm powraca - do Sony i Nikona - cena i dostępność
Nikon wprowadza nowe tabele LUT dla formatu N-LOG - efekty współpracy z firmą RED
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF z mocowaniem Sony E
Sigma 28-105 mm f/2,8 DG DN | Art – uniwersalny zoom, ze stałą jasnością - dostępność i cena
Najlepsze z Najlepszych 2025 - luty 2025 r. - obejrzyj szczęśliwą siódemkę w Foto-Kurierze 4/25
Wgraj zdjęcie do serwisu foto-kurier.pl i bądź aktywny, a być może już wkrótce jedno z nich lub cała seria znajdzie się w papierowej wersji Foto-Kuriera - jako jedno z najlepszych wgranych do serwisu w danym miesiącu. Zobacz kto wygrał lutową rywalizację i dołącz do wybranych.
TEST Fujifilm GFX100RF - kompaktowy średni format
20 marca 2025 r. koncern FUJIFILM, w rok po premierze Fujifilm X100 VI (20 lutego '24), zaprezentował średnioformatowy kompakt ze 102-milionową matrycą z wbudowanym obiektywem o ogniskowej 35 mm f/4 (odpowiednik 28 mm dla małego obrazka). Jest to średnioformatowa wersja kompaktu Fujifilm X100VI i dlatego w dalszej części, tam gdzie to będzie uzasadnione, porównujemy oba modele. Dostępny od kwietnia 2025 r. Fujifilm GFX100RF to...
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |