Live View, ekran LCD

Pierwszą na świecie cyfrową lustrzanką wyposażoną w funkcję Live View, która zapewniała ciągły cyfrowy podgląd obrazu na żywo, był Olympus E-330. Potem ta funkcja zagościła i w innych modelach zarówno Olympusa (E-410 i 510) i Nikona (D300 i D3), jak i Canona (40D i 1D MarkIII i Mark III ds). Live View, czyli cyfrowy podgląd obrazu na żywo stanowi alternatywę dla kadrowania ujęć poprzez celownik optyczny cyfrowej lustrzanki, i tę właśnie możliwość posiada nowy model E-3. Obraz przekazywany przez obiektyw na detektor obrazowy jest wyświetlany bezpośrednio na ekranie LCD. Opcja ta, w połączeniu z możliwością 5-, 7- oraz 10-krotnego powiększenia obrazu na ekranie LCD, umożliwia precyzyjne ustawienie ostrości, zarówno automatycznie jak i ręcznie, co jest szczególnie przydatne przy wykonywaniu zdjęć makro. Opcja Live View umożliwia również podgląd głębi ostrości na ekranie LCD bez konieczności zaciemniania obrazu.

Podczas przeglądania zdjęć możliwy jest podział ekranu na 2 części. W prawej z nich obrazy możemy zmieniać porównując ze zdjęciem umieszczonym po lewej stronie. Opcja ta aktywowana jest za pomocą przycisku zaznaczonego strzałką na zdjęciu po prawej.

fot. K. Patrycy

Jednocześnie funkcja ta w modelu E-3 – za sprawą obrotowego (zamocowanego na przgubie), 2,5-calowego ekranu LCD (230tys. pikseli) – zapewnia dodatkową swobodę w fotografowaniu i kadrowaniu ujęć. Niezależnie od tego, czy chcemy zachować kontakt wzrokowy z fotografowanym modelem, czy wykonujemy autoportret lub też fotografujemy trzymając aparat ponad głową albo tuż przy ziemi kadr, wybieramy na odchylanym pod różnym kątem hyperkrystalicznym ekranie LCD (kąt patrzenia do 176°), oddającym wiernie, w czasie rzeczywistym, efekty ustawień aparatu, tj.: użycie technologii kompensacji cienia (SAT), zmiany balansu bieli oraz korekcji ekspozycji.

Opcjonalna matówka FS-3

Tak więc używając ekranu LCD możemy już wykonywać zdjęcia z pełną kontrolą nad doborem kadru i ekspozycji, bez konieczności „przyklejania” oka do celownika. Mówiąc o ekranie LCD należy jeszcze zwrócić uwagę na fakt, że w modelu E-3 zastosowano semi-transmisyjny ekran LCD typu TFT, który wykorzystuje dodatkową warstwę na spodzie, odbijającą światło pochodzące ze źródeł zewnętrznych. Zwiększona zostaje w ten sposób jego jasność, dzięki czemu nawet przy intensywnym świetle słonecznym wyświetlane obrazy są ostre i do trzech razy bardziej kontrastowe niż w przypadku konwencjonalnych wyświetlaczy.

Wizjer optyczny E-3 zapewnia powiększenie na poziomie 1,15×, a więc nieco większe niż miało to miejsce w modelu E-1.

Matryca i procesor obrazowy

Podczas korzystania z funkcji Live View element rejestrujący aparatu jest cały czas aktywny. Sczytuje informację i przekazuję ją natychmiast na ekran LCD. Zużywa przy tym cały czas energię. Dlatego istotne było zastąpienie niezwykle energochłonnych elementów CCD innymi elementami zużywającymi znacznie mniej energii. Potrzebny był zatem element łączący zaawansowane możliwości Sensora typu Full Frame Transfer (FFT) CCD z niskimi wymaganiami odnośnie zasilania, charakteryzującymi układy CMOS. Dlatego też inżynierowie Olympusa zdecydowali się na zastosowanie matrycy typu Hi-Speed Live MOS o proporcjach boków 4:3 i powierzchni 17,3×13mm, wyprodukowanej prawdopodobnie przez koncern Matsushita. Ten 10-milionowy (3648×2736 pikseli) przetwornik obrazu (całkowita liczba pikseli wynosi 11,8mln) ma zapewnić małe zużycie energii przy zachowaniu niskiego poziomu szumów w całym zakresie ekwiwalentów czułości od ISO 100 do 3200. W uzyskaniu wysokiej jakości obrazu niezwykle pomocny jest również procesor obrazowy TruePic III, który pomaga w procesie eliminacji szumów obrazu oraz w uzyskaniu wiernej reprodukcji barw i prawidłowej rozpiętości tonalnej fotografowanej sceny oraz przyczynia się do skrócenia czasu przetwarzania informacji obrazowej.

Migawka, częstotliwość rejestracji

E-3 wyposażono w nową migawkę, pozwalającą na realizację czasów otwarcia od 1/8000s do 60s, a w trybie B do 30 minut. Ma ona – podobnie jak w Nikonie D300 – wytrzymać co najmniej 150 tys. cykli. W trybie zdjęć seryjnych możliwe jest fotografowanie z częstością do 5 kl./s przy zachowaniu pełnej rozdzielczości zdjęcia (w serii można zmieścić maksymalnie do 17 plików typu RAW).

System AF

Aparat E-3 może poszczycić się najszybszym na świecie (na dzień 17 października 2007) sytemem automatycznego ogniskowania przy współpracy z nowymi obiektywami ZUIKO DIGITAL SWD (SWD – silnik ultradźwiękowy). Olympusa wyposażono w 11-elementowy system AF. Każdy z elementów składa się z 4 linii ułożonych w kształcie podwójnego krzyża na kilku płaszczyznach. Tak więc można powiedzieć, że system składa się z 44 punktów pomiarowych w kształcie krzyża lub 88 linii pomiarowych, w oparciu o które określana jest właściwa odległość fotografowania. Dodat­kowo, stosowana jest technologia multiplikacji pikseli, co zwiększa sprawność działania systemu AF w słabych warunkach oświetleniowych (do –2 EV przy ISO 100).

Porównanie wizjerów optycznych i pól AF Olympusa E-3 i konkurencji.