Od zewnątrz model LX100 II nie różni się od poprzednika zbyt wieloma elementami. Ma nieco inne, bardziej "szlachetne" wykończenie, inne oznaczenia niektórych przycisków i inny kształt uchwytu i pierścienia proporcji kadru.

Siódma generacja cenionej serii LX ma być doskonałym towarzyszem fotografów ulicznych. Poza nową, matrycą MOS typu 4/3 o całkowitej rozdzielczości 21,77 mln pikseli, a efektywnej mającej 17. milionów (efektywna liczba pikseli) obsługującej różne proporcje obrazu (4:3, 3:2, 1:1 i 16:9), LX100 II ma bardzo uniwersalny, jasny obiektyw Leica DC VARIO-SUMMILUX f/1,7-2,8 o ogniskowej 24–75 mm (odpowiednik dla 35 mm).

Obiektyw o nieco zmodyfikowanej, w stosunku do poprzednika LX100, konstrukcji umożliwia fotografowanie z odległości 3 cm (szeroki kąt) lub 30 cm przy najdłuższej ogniskowej. Żeby fotografować z odległości 3 cm trzeba przełączyć tryb pracy systemu AF w AF macro. Obiektyw ma przysłonę skłądającą się z 9 listków.

W wyniku połączenia matrycy o dużej powierzchni, 9-listkowej przysłony i odpowiedniej ogniskowej możemy uzyskać ładny efekt rozmycia tła (bokeh), czego jednym z przykładów jest zdjęcie zamieszczone poniżej.

LUMIX LX100 II (model przedprodukcyjny), par. eksp.: f=24 mm; ISO 200; f/1,7; 1/2000 s. Aparat ładnie wysotrzył cyferblat sekundnika, a rozmył pozostałe obszary.

W Panasonicu LX 100 II na szczególną uwagę zasługuje "w pełni" dotykowy ekran (co szczególnie podkreśla producent aparatu) o rozdzielczości 1,24 mln punktów. W praktyce za jego pomocą możemy ustawić większość istotnych parametrów zarówno przed wykonaniem zdjęcia jak i po jego wykonaniu.

LUMIX LX100 II (model przedprodukcyjny), par. eksp.: f=75 mm; ISO 200; f/2,8; 1/800 s