testowe Alfabet![]() Do kiedy: 25.11.2012 Miejsce prezentacji: Galeria Wysokich Napięć SWPS Ulica: Chodakowska 19/31 , Miasto: Warszawa, Zwiedzający wystawę będą mogli zobaczyć prywatne ujęcia we wnętrzach domu artysty w Sanoku, parareporterskie zdjęcia z sanockich ulic, portrety i fotomontaże. Na uwagę zasługuje seria autoportretów. ...”W autoportretach Beksińskiego wyłania się jego nadzwyczaj bogata osobowość, taka czysto ludzka. Ze względu na mroczne obrazy ten wyjątkowy artysta powszechnie uchodzi za ponuraka, a był przecież duszą towarzystwa”.. - mówi Monika Piotrowska, kurator wystawy. ![]() Choć jest to zaledwie wybór z ogromnego zbioru artysty, pracującego zawsze nad jednym zdjęciem długo, wielokrotnie powtarzającego ujęcia, buduje i tak niezwykły obraz jego twórczej wyobraźni. Wielowątkowość fotografii Beksińskiego, zupełnie inna od jego malarstwa, odgrywa ogromną rolę w całym jego dorobku ![]() Wybór zawiera wiele ciekawych kadrów niby reportażowych, ze specyficznym zabarwieniem konceptualnym, charakterystycznym w ogóle dla wszystkich fotografii Beksińskiego, choć nie był on nigdy konceptualistą, a raczej fantastą, w bardzo uporządkowany sposób korzystającym ze swojej podświadomości. Interesowała go forma i tylko forma, jako środek wyrazu sam w sobie. Fotografia i to w dodatku dokumentalna jest chyba najlepszą ilustracją tej podstawowej i rozstrzygającej fascynacji, gdyż w niej najmocniej daje się zauważyć, że nawet na zdjęciu reporterskim nie koncentrował się na treści zarejestrowanego obrazu, a na jego kompozycji plastycznej. ![]() ![]() Zdzisław Beksiński (1929-2005). Jest zaliczany do najważniejszych twórców polskiej fotografii awangardowej lat 50. był artystą wielkiego formatu, realizującym się w kilku dziedzinach. Największą popularność przyniosło mu malarstwo; dla niego samego równie istotne znaczenie miała też rzeźba, rysunek, grafika komputerowa oraz wczesne próby pisarskie i długotrwałe eksperymenty z rejestracją dźwięku i obrazu. Większość życia spędził w Sanoku, gdzie jego rodzina znana była od wielu pokoleń. Jeszcze w trakcie studiów zaczął fotografować. Ulubioną i cierpliwą modelką okazała się Zofia Stankiewicz, z którą ożenił się w 1951 r. W latach 1953-59 zajmował się jednocześnie malarstwem, rysunkiem, tworzył też obrazy-reliefy i rzeźby, zwłaszcza po powrocie do Sanoka. W latach 1952-57 tworzy wiele fotografii portretowych, pejzaży i ujęć reportażowych, we wszystkich zaznaczając przede wszystkim fascynację formą. Wiele prac jest mocno inspirowanych piktorializmem, lecz równolegle powstaje coraz więcej zdjęć awangardowych, opartych na szukaniu wyrazu w kształtach zdeformowanych podczas rozmaitych zabiegów, dokonywanych na obiektach, lub osiąganych dzięki specyficznemu kadrowaniu motywów, znajdowanych w naturze. Lata 1957-60 obejmują poza twórczością okres działań wystawienniczych i publicznych dyskusji o fotografii, podejmowanych wspólnie z Bronisławem Schlabsem z Poznania i Jerzym Lewczyńskim z Gliwic. Beksiński bierze udział w przygotowanej przez Schlabsa międzynarodowej prezentacji „Krok w nowoczesność” (1957), w kontekście której użyte zostaje określenie „fotografia subiektywna”. Twórczość fotograficzna Beksińskiego zostaje wpisana w ten nurt. Trójka animatorów i artystów pokazuje swe prace zespołowo pod nazwą „Trzech twórców” w warszawskiej Galerii Krzywe Koło (1959; wystawa wspólna z wrocławską grupą „Podwórko”). Mimo rozgłosu, jaki przynosi mu twórczość fotograficzna, zamyka ją z końcem lat 50. Nie pomaga koncepcja traktowania własnych i innych zdjęć jako zbioru, tworzącego alfabet, dzięki któremu można tworzyć dowolne zestawy-wypowiedzi, opublikowana w artykule „Kryzys w fotografii i perspektywy jego przezwyciężenia” (1958). Beksiński uznaje, że fotografia narzuca jego wyobraźni zbyt wiele ograniczeń. W 1961 r. w Kolonii odbywa się ostatnia wspólna prezentacja ze Schlabsem i Lewczyńskim. Fascynacja możliwością zatrzymania ruchu w czasie towarzyszyła jednak Beksińskiemu całe życie (podobnie jak możliwością zatrzymania słowa w czasie poprzez nagrywanie). Gdyby nie brak miejsca na ciemnię w mieszkaniu na warszawskim Ursynowie, bylby skłonny wrócić do fotografii. W Warszawie zamieszkał w 1977 r., gdy władze Sanoka zdecydowały o rozbiórce jego rodzinnego domu. data dodania: 27-10-2012
godzina dodania: 15:00
powrót na stronę główną »
Zobacz także:![]() Wywiad Miesiąca - KAT PIWECKA - jej DNA to fotografia i podróże – prawda o zawodzie fotografa/fotografki
![]() Konica Revio Z2 - kompakt z lusterkiem Kompakt APS Koniki o symbolu REVIO Z2 wyposażony jest w specjalny lustrzany adapter, w którym osoba wykonująca sobie, przy pomocy samowyzwalacza, portret może obserwować własną mimikę. Kompakt Konica Revio Z2 wyposażony jest w... ![]() Test Epsona EcoTank L8180 - fotograficzna jakość w formacie do A3+ przy niskiej cenie wydruku Pierwszy raz na temat tej drukarki pisaliśmy w wydaniu specjalnym Foto-Kuriera 2/21 w grudniu 2021 roku, ale dopiero teraz ten ciekawy model 6-cio kolorowej drukarki A3+ w systemie EcoTank trafił pod nasze redakcyjne strzechy. Dzięki temu mogliśmy go przetestować, a teraz dzielimy się z Wami naszymi spostrzeżeniami. Artykuł opublikowano również w Foto-Kurierze 1-2/25. ![]() Soligor Zoom-Diaduplikator - kopiowanie slajdów za pomocą aparatu W ofercie Soligora znajduje się m.in. przystawka do kopiowania slajdów (także negatywów) z płynnie regulowaną skalą odwzorowania od 1:1 (cała klatka) do 2:1 (centrum klatki). Przy pomocy adaptera T2 urządzenie montuje się niemal do każdego... Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024 Polityka plików cookies | |