Morawskie pola jesienią, Czechy. Canon EOD 5D Mark III + 17–40 mm f/4 IS

F.K.: Czy bycie fotografem krajobrazu jest Pana sposobem na funkcjonowanie, czy też jest to raczej odskocznia od rzeczywistości?
M.B.: Jak już wspominałem wcześniej na co dzień zajmuje się wyłącznie fotografaniem, ale robię to na wielu płaszczyznach. Natomiast krajobrazem zajmuję się w okresie zimowo-wiosennym i jesienno-zimowym. Według mnie  to najlepszy czas na krajobraz. Zazwyczaj planuje warsztaty i wyprawy plenerowe, na które zapraszam zainteresowanych: marekbiegalski.com/workshops/. Takie warsztaty są dla mnie zawsze niesamowitą odskocznią od rzeczywistości. Stwarzają możliwość spędzenia czasu z grupą ludzi, pasjonatów fotografii w pogoni za wymarzonym kadrem i nową przygodą w jakimś oryginalnym miejscu.
F.K.: Niektórzy twierdzą, że dobry krajobraz jest łatwo zrobić. Często wystarczy być w odpowiednim miejscu? Czy to słuszna opinia?
M.B.: Fotografia krajobrazowa to chyba najbardziej popularna dziedzina w fotografii, która jest szczególnie eksponowana w Internecie i socjal mediach. Do tego jest poddana surowej krytyce i ocenie. Każdy z nas fotografujący ma swoją wizję na pokazanie znanego miejsca. Każdy ma inne poczucie estetyki, różne światło i zmienne warunki pogodowe.
To wszystko składa się wyjątkowy kadr. Są to elementy kluczowe. Trzeba mieć też odpowiedni sprzęt, znosić wiele trudów podróży. Że nie jest to łatwe osobiście przekonałem się jadąc kiedyś na zachodnie wybrzeże Irlandii 5 razy w to samo miejsce, żeby przywieźć jedno dobre ujęcie. Takich przykładów jest wiele. Moja odpowiedź brzmi prosto, nie jest tak łatwo.
FK.: Dziękuję za rozmowę i mam nadzieję, że wkrótce zobaczymy kolejne niesamowitych zdjęcia z różnych zakątków świata.

Rozmawiał Krzysztof Patrycy
Zdjęcia: Marek Biegalski

Artykuł ukazał się w Foto-Kurierze 4-5/2020
Całe wydanie możesz przejrzeć tutaj