W tzw. „realu” zmiany też następowały, ale nie były one tak efektowne. Na początku ubiegłego roku rozpoczęły się rozmowy dotyczące połączenia Pentaksa z koncernem Hoya. Trwało to długo, ale udało się. Z kolei Tetenal realizował współpracę z Kodakiem i Epsonem oraz firmą Dai Nippon Printing (DNP). Polegała ona na dystrybucji produktów tego pierwszego, takich jak filmy i chemia, serwisu drukarek wielkoformatowych Epsona i sprzedaży filmów DNP Centuria 100/200/400 (materiał dawnego pionu fotograficznego Konica-Minolta). Dobrze rozwijała się współpraca Noritsu z Fujifilm, czego efektem są m.in. minilaby Frontier 750, 760, 770, 790 i Noritsu QSS-3701, 3702, 3703, 3704, 3705. Zaskoczeniem była decyzja HP o wycofaniu się z segmentu aparatów cyfrowych. Firma zamierza skupić się na rozwoju domowych urządzeń do drukowania zdjęć oraz internetowych usługach fotograficznych. Obecnie trwają poszukiwania partnera, który będzie zajmować się projektowaniem, wytwarzaniem i dystrybucją aparatów z logo HP. Warto też wspomnieć o „spadkobiercach” dwóch nieistniejących już koncernów Agfa Photo i Minolta (dział foto Konica-Minolta). Na rynku są już dostępne produkty z ich logiem, chociaż wytwarzanie i sprzedawanie odbywa się w firmach może nie niszowych, ale mniej znanych (Plawa-feinwerktechnik GmbH – aparaty cyfrowe Agfa Photo, Foto & Minilabsysteme Saal GmbH – minilaby Agfa Photo, Lupus Imaging & Media GmbH – filmy Agfa Photo, Tokina-Kenko – urządzenia fotometryczne Minolty). Wbrew oczekiwaniom, świat nie został jeszcze zalany przez aparaty cyfrowe sygnowane logiem GE.
Na polskim rynku dało się zauważyć spadającą ilość zamawianych odbitek w zakładach fotograficznych oraz duże zapotrzebowanie na zdjęcia legitymacyjne, co było związane z koniecznością wymiany dowodów osobistych. Dla firm handlowych rok 2007 był rekordowy pod względem obrotów i wzrostów sprzedaży w kategorii aparatów cyfrowych. Wiele z nich realizowało korporacyjne wytyczne zakładające uzyskanie pewnego procentu rynku. Obserwowaliśmy także prawdziwy wysyp cyfrowych lustrzanek w cenie poniżej 3000?zł. Oczywiście nadal pod względem sprzedaży ilościowej przodują aparaty kompaktowe, ale rynek ten kurczy się na rzecz lustrzanek i fotokomórek. Dla piszącego ten artykuł rozczarowaniem była mała aktywność polskiej firmy Foto Group. Jest ona kontynuatorem nieistniejącej już AgfaPhoto Poland (a wcześniej Agfa Polska). Niestety wbrew zapowiedziom nie odbył się II Kongres Fotografów Polskich. Warto przypomnieć, że pierwszy, który zgromadził około 200 uczestników z całej Polski (przewodził mu Mieczysław Kieca), miał miejsce pod koniec 2006 roku. Czy to znaczy, ze fotografowie nie mają o czym rozmawiać ?
Miniony rok przyniósł sporo premier sprzętowych i technologicznych. O najważniejszych poniżej.

Do sukcesów firmy Canon można zaliczyć pokazany 22 lutego model EOS-1D Mark III oraz 20 sierpnia EOS-1Ds Mark III i EOS 40D. Wprowadzono w nich wiele nowych rozwiązań, których albo nikt jeszcze nie stosował, albo w EOS-ach pojawiły się po raz pierwszy. Pierwszy aparat wyposażono w 10?mln matrycę CMOS w formacie APS-H o wymiarze 28,1×18,7?mm, która współpracuje z dwoma procesorami obrazowymi DIGIC III. Sprawia to, że aparat jest w stanie przetworzyć do 10 kl./s w najwyższej rozdzielczości przy zachowaniu 14-bitowej głębi kolorów. Natomiast Canon EOS 1Ds Mark III ma detektor CMOS czwartej generacji o wymiarach 24×36?mm i rozdzielczości efektywnej ok. 21,1?mln pikseli. Podobnie jak w modelu EOS-1D Mark III, za przetwarzanie obrazu odpowiedzialne są dwa sprzężone procesory DIGIC III. Mniejsza o połowę jest jednak ilość wykonania serii zdjęć w ciągu sekundy. W obu Canonach ujęcia zapisywane są przy ekwiwalentach czułości z zakresu od ISO 100 do 3200, z możliwością rozszerzenia od ISO 50 do 6400. Matryca CMOS ma zintegrowany, oparty na filtrze ultradźwiękowym system czyszczenia.

W zeszłym roku godnymi uwagi były także obiektyw EF 14?mm f/2,8L II USM oraz lampa błyskowa Canon Speedlite 580EX II (następca Speedlite 580EX). Należy zaznaczyć, że EOS-1D Mark III, EOS-1Ds Mark III i EOS 40D były oczekiwane od dłuższego czasu. Wbrew przewidywaniom, nie pokazano następcy (lub nowszej wersji) modelu EOS 5D. Według nieoficjalnej wersji, miał on mieć lepszy i precyzyjniejszy AF, więcej punktów krzyżowych, wysoki ekwiwalent czułości, 14-bitowy RAW.
Zaprezentowane pod koniec roku przeznaczone dla fotografów sportowych prototypy dwóch teleobiektywów: EF 800?mm f/5,6L IS USM i EF 200?mm f/2L IS USM sprawiły lekki zawód. Szkoda, że były to tylko makiety. Ich „prawdziwa” premiera jest spodziewana na targach PMA 2008.

23 sierpnia 2007 roku Nikon zaprezentował model D3. Może on pretendować do „wydarzenia roku w fotografii” – wyposażono go bowiem w prawie pełnowymiarową matrycę CMOS o wielkości 23,9×36?mm i rozdzielczości efektywnej 12,1?mln pikseli. Została tak zaprojektowana, aby umożliwić otrzymanie zdjęć wysokiej jakości w słabych warunkach oświetleniowych. Dzięki odpowiedniej relacji sygnału do szumu, wielkości pojedynczego piksela, ściśle przylegającym do siebie mikrosoczewkom i zaawansowanemu układowi redukcji szumów możliwe jest wykonywanie zdjęć przy bardzo słabym oświetleniu zastanym. Dlatego użytkownicy tego aparatu mogą fotografować z zadanym ekwiwalentem czułości w zakresie od ISO 200 do 6400, lub podwyższyć go do wartości ISO 25600 lub obniżyć do ISO 100. Wszystkie te operacje możliwe są przy zadanych 3 formatach matrycy (obraz na niej w zależności od użytego rozmiaru jest maskowany) FX – 23,9×36?mm, DX – 16×24?mm lub 5:4 – 24×30?mm. Nikon D3 przy pierwszym i trzecim formacie umożliwia wykonywanie zdjęć z częstością 9 kl./s, a przy drugim 11 kl./s. Warto wspomnieć, że wysoką efektywność pracy aparat zawdzięcza nowemu procesorowi przetwarzania obrazu o nazwie EXPEED, a także 12-kanałowemu odczytowi danych z matrycy.
Oprócz Nikona D3 należy wspomnieć także o trzech superteleobiektywach ze stabilizacją obrazu: AF-S 400?mm f/2,8G ED VR, AF-S 500?mm f/4G ED VR i AF-S 600?mm f/4G ED VR.

W zeszłym roku firma Sony dokładała wszelkich starań, aby na rynku pojawiały się coraz to nowsze jej produkty. Wśród premier kompaktów, takich jak DSC-W55, W35, S700 i S650, DSC-W200, DSC-T20, DSC-W80, DSC-H7, T100, DSC-H9, DSC-T200, DSC-G1, DSC-S800, DSC-H3, DSC-T2 pojawiła się lustrzanka o symbolu a?700. Warto też podkreślić, że w trakcie ubiegłego roku miały premierę firmowane przez Sony obiektywy i osprzęt dodatkowy.

W Sony A700, przeznaczonej dla zaawansowanych fotoamatorów, widać również kontynuację pewnych rozwiązań wprowadzonych jeszcze w korpusie Konica Minolta Dynax 7D. Wśród takich jej zalet, jak układ stabilizacji matrycy, przetwornik obrazu formatu APS-C Exmor CMOS o rozdzielczości efektywnej 12,24?mln pikseli, należy wymienić nowy 3-calowy ekran LCD Xtra Fine LCD o rozdzielczości 920?tys. pikseli. Zapewnia to naturalne odwzorowanie faktur powierzchni i gradacji barw. Specjalna powłoka przeciwodblaskowa gwarantuje duży kontrast i doskonałą widoczność obrazu.

Olympus przez cały 2007 rok sukcesywnie wprowadzał do oferty handlowej swoje aparaty i osprzęt dodatkowy. Na początku marca odbyła się premiera dwóch lustrzanek o symbolu E-410 i E-510. Ogłoszono także, że w 2007 roku pojawią się nowe zoomy należące do serii SWD, długi teleobiektyw i dwukrotny telekonwerter. Parę miesięcy później ukazały się lampa Olympus FL-36R i FL-50R oraz zawodowa lustrzanka Olympus E-3.

Olympus E-3 był oczekiwany od dłuższego czasu – jego pierwotna („robocza”) wersja pojawiała się na różnych targach pod symbolem EP-1. Należy on do aparatów wyposażonych w funkcję podglądu na żywo – Live View. Więcej w tym wydaniu F•K (s. 32).

Przed wakacjami Eastman Kodak zaprezentował nową technologię matryc światłoczułych, która zapewnia m.in. zwiększenia czułości. Wzorcowe egzemplarze matryc wykorzystujących tę technologię firma Kodak planuje udostępnić w pierwszym kwartale 2008 roku. Nowa technologia uzupełnia elementy tworzące matrycę, rejestrujące światło czerwone, zielone i niebieskie, o piksele panchromatyczne (inaczej „bezbarwne”). Ponieważ te piksele są wrażliwe na wszystkie długości fal światła widzialnego, zbierają o wiele więcej światła docierającego do czujnika. Dzięki połączeniu takiego rozmieszczenia pikseli z zaawansowanymi algorytmami programowymi Kodak, które są zoptymalizowane pod kątem tych nowych układów, fotografowie uzyskują wyraźną poprawę obrazu przy niskim oświetleniu zastanym.

30 sierpnia pojawił się Panasonic Lumix DMC-L10. Jest to pierwsza cyfrowa lustrzanka koncernu Matsushita Electric Industrial z obracanym na przegubie ekranem LCD. Aparat ma funkcję podglądu na żywo – Live View i 10,1-milionowy sensor obrazu Live MOS. Współpracuje z nim procesor Venus Engine III. Ochronę przed kurzem zapewnia system redukcji zanieczyszczeń Supersonic Wave Filter. Do zalet Lumiksa DMC-L10 można zaliczyć system wykrywania twarzy (Face Detection) i system Inteligentnej Kontroli Czułości ISO (Intelligent ISO Control). Aparat został wyposażony w 2,5-calowy ekran LCD, który obraca się o 180° w poziomie i  270° w pionie, co w znacznym stopniu ułatwia kompozycję kadru.

Technologia rozpoznawania twarzy drugiej generacji i jej praktyczne zastosowanie to największe atuty koncernu Fujifilm w ubiegłym roku. Mogli się o tym przekonać użytkownicy następujących modeli: FinePix Z10fd, FinePix S8000fd, FinePix F50fd, FinePix F40fd. Technologia ta działa na zasadzie wykrywania trójkąta, którego wierzchołki stanowią oczy i usta. Później, przy użyciu odpowiednich algorytmów, dobiera najlepsze warunki ekspozycyjne, ustawia ostrość i balans bieli. Może ona identyfikować twarze do 10 osób w niecałe 0,05 sekundy. Rozpoznanie działa także wówczas, gdy dana osoba przesuwa się lub jest zwrócona do fotografującego profilem i pod kątem (aż do 270°). Ubocznym działaniem technologii rozpoznawania twarzy jest korekcja efektu „czerwonych oczu”. Oprogramowanie wyszukuje i koryguje je na każdej twarzy ujętej w kadrze. Może to odbywać się zarówno przy wykonywaniu zdjęcia, jak i podczas jego odtwarzania.

W ubiegłym roku chyba największy zawód sprawił Pentax. Może jest to związane ze zmianami, jakie dokonują się wewnątrz firmy. Nie przedstawił on żadnej nowej lustrzanki (nie licząc pokazanego 28 czerwca modelu K100D Super, który jest tylko ulepszoną wersją modelu Pentax K100D). Wydaje się, że firma skupiła się na kompaktach, np. z sensorem 10-milionowym (Optio S10, Optio A30), 8-mln (Optio V10, Optio Z10, Optio M40), czy 7-milionowym (Optio W30) oraz na obiektywach, a tych w jego ofercie znalazło się sporo. Warto tu wymienić „szkła” z silnikiem SDM (zapowiadany na Photokinie 2006 Pentax DA*16-50?mm f/2,8 ED AL [IF] SDM, Pentax DA* 50-135?mm f/2,8 ED [IF] SDM, Pentax DA* 60-250?mm f/4 ED [IF] SDM, Pentax DA* 300?mm f/4 ED (IF) SDM, SMC Pentax-DA* 200?mm f/2,8 ED [IF] SDM), czy „krótki” obiektyw makro, należący do limitowanej serii SMC Pentax-DA* 35?mm
f/2,8 macro Limited.