Przy włączonym dotykowym Fn możesz, patrząc przez wizjer, komponować ujęcie, a jednocześnie używając kciuka, ustawiać ostrość na ekranie. Można też ustawiając ostrość za pomocą wizjera EVF dotykając kciukiem ekranu powiększyć wybrany fragment w wizjerze co ułatwia ustawienie lub skontrolowanie ostrości. Jeśli obrócimy aparat, aby fotografować w kadrze pionowym, menu ekranowe i elementy zostaną wyświetlone w orientacji pionowej. A gdy obrócimy monitor do siebie, aparat automatycznie przełączy się w tryb autoportretu i załączy samowyzwalacz. Szkoda, że tak jak w Sony A9 III ekran nie jest jeszcze odchylany w pionie, ale i tak w porównaniu do Z6 II to ogromny krok naprzód. Dziwne, że Z 8 nie ma tego rozwiązania. Ekran ten również trudniej będzie uszkodzić podczas podróży.

Za ekran przyznajemy 5,9 punktu.

Możliwości mutlimedialne

Filmowanie

Nikon Z f to pierwszy aparat firmy Nikon umożliwiający nagrywanie filmów w trybie automatyki z preselekcją czasu. Po włączeniu tego trybu użytkownik wybiera czas otwarcia migawki, a aparat reguluje przysłonę. Nikon Z f ma też opcję rejestracji przy użyciu 10-bitowego kodeka H.265, a także możliwość nagrywania do 125 minut materiału w rozdzielczości 4K UHD, bez stosowania cięć. Formaty zapisywanych plikow są dwa – MOV i MP4.

Aparat ma też niektóre cechy modelu Z 9, w tym możliwość regulacji czułości ISO w krokach co 1/6 EV oraz wyświetlanie czerwonej ramki podczas nagrywania filmów. Generalnie możemy nagrywać w rozdzielczościach: 3840 x 2160 (4K UHD) 60p, 50p, 30p, 25p lub 24p oraz Full HD 1920 x 1080: 120p, 100p, 60p, 50p, 30p, 25p, 24p. Dżwięk zapisywany jest jako: Liniowy PCM (48 kHz, 24 bity, dla filmów rejestrowanych w formacie MOV) oraz AAC (48 kHz, 16 bitów, dla filmów rejestrowanych w formacie MP4). Wśród pozostałych funkcji wykorzystywanych w procesie filmowania trzeba jeszcze wymienić: nagrywanie filmów poklatkowych, elektroniczna redukcja drgań, kody czasowe, wideo w formacie logarytmicznym (N-Log) oraz HDR (HLG), monitor kształtu fali, czerwony wskaźnik kadru REC (wspomniana wcześniej czerwona ramka) (15), zoom ekranu podczas nagrywania wideo (50%, 100% i 200%),  rozszerzony zakres czasów otwarcia migawki (tryby S i M); opcja wyświetlania informacji o nagrywaniu wideo dostępna w menu i wizjerze. Aparat ma złącze USB-C, HDMI typu D oraz wejście i wyjście audio typu minijack (śr, 3,5 mm) oraz obsługuje standardy IEEE 802.11b/g/n/a/ac, Wi-Fi (do 5 GHz), Bluetoothh i Bluetooth Low Energy.

Nikon Z f ma dwa gniazda kart pamięci, jedno obsługujące karty SD, SDHC i SDXC (UHS-II), a drugie karty microSD, microSDHC i microSDXC (UHS-I). Każda z kart może być używana do zapisywania zdjęć w przypadku zapełnienia drugiej karty, w celu tworzenia kopii zapasowych, w celu osobnego zapisywania zdjęć w formatach NEF (RAW) i JPEG lub HEIF, albo w celu zapisywania oddzielnych kopii zdjęć w formacie JPEG lub HEIF o różnych rozmiarach i stopniach kompresji; można kopiować zdjęcia między kartami. przypomnijmy jedynie, że Nikon Z 6II ma gniazda kart pamięci – SD UHS-II oraz ultraszybkich kart CFexpress lub XQD w drugim. Karty do Nikona Z f wkładane są od spodu obok akumulatora, a w Z 6 II z prawej strony. Nam bardziej podoba się rozwiązanie z wkładaniem kart z boku. W obu przypadkach szkoda, że karty nie mają dwóch identycznych gniazd.
Niektórych może zaskoczyć obecność karty mikro SD w korpusie Nikona Z f, ale gdy popatrzymy na fakt, że jednym z odbiorców tego sprzętu mają być mobilni użytkownicy to nas to nie zdziwi. Dzięki temu rozwiązaniu możemy szybko dane zapisane na karcie Micro SD natychmiast przenieść do smartfonu, poprzez który podzielimy się nimi szybko z wirtualnym śwatem m.in. portali społecznościowych.

« pierwsza « 2 3 4 5 6 7 8 9 » ostatnia »