Konfigurowalny pierścień nie stawia żadnego oporu po osiągnięciu minimalnej lub maksymalnej wartości. W przypadku używania go do ustawiania ostrości w wizjerze aparatu i na jego ekranie LCD jest wyświetlany pasek wskazujący, gdzie w danej chwili ostrość jest ustawiona. Nikkor Z 14–30 mm f/4 S ma możliwość doostrzania po ustawieniu ostrości przez system AF.  
Na przedniej części obiektywu możemy zamontować osłonę przeciwsłoneczną. Przednia soczewka nie rotuje, jedynie wysuwa się podczas zmiany ogniskowej.
System AF testowanego Nikkora działa bardzo szybko i bezgłośnie. Do celności pracy systemu AF zastrzeżeń mieć nie można, zaznaczając, że przy szerokokątnych obiektywach głębia ostrości jest dość spora.
W komplecie z obiektywem otrzymujemy dekielki zakrywające oraz osłonę przeciwsłoneczną. Za mechanikę i ergonomię przyznajemy 5,5 punktu.

Optyka

Układ optyczny obiektywu składa się z 14 elementów rozmieszczonych w 12 grupach. 

Nikkor Z 14–30 mm f/4 S ma nowy układ optyczny, który ma minimalizować powstawanie dystorsji. Składa się on z 14 elementów rozmieszczonych w 12 grupach [9]. Wśród nich są 4 soczewki ED, 4 asferyczne i elementy z powłoką nanokrystaliczną. Wewnątrz jest 7-listkowa przysłona [10], którą możemy przymknąć do f/22.

Przysłona ma 7 listków; fot. P. Borys 

Pomiary

Obiektyw testowaliśmy z bezlusterkowcem Nikon Z 7 wyposażonym w 45,7-milionową matrycę. Pomiarów dokonaliśmy w studiu. Badając dystorsję i rozdzielczość, fotografowaliśmy zmodyfikowaną tablicę Vuzort-Sigma, a winietowanie ocenialiśmy na podstawie równomiernie oświetlonej białej tablicy.  

Pomiary rozdzielczości wykonaliśmy dla środka kadru i jego brzegów. Oprócz wykresu z wynikami rozdzielczości przedstawiamy również wykresy MTF (udostępniony przez producenta).

Pod kątem „zdjęć pod światło” sprawdzaliśmy obiektywy w studiu, gdzie 600-watowa lampa ustawiona była tuż za rogiem kadru oraz w plenerze fotografując pod słońce.