|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (930)
- Obiektywy (831)
|
testowe
Nikon F60 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 1/1999
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Nikon F60 zajmował miejsce pomiędzy konstrukcjami F50 i F70. Wykonano go zgodnie z tradycją marki, to znaczy solidnie. Jednak do podstawowych mankamentów aparatu zaliczyć trzeba m.in. brak krzyżowego lub poszerzonego czujnika autofokusa i brak podglądu głębi ostrości.
Konstrukcja i ergonomia
Nikona F60 wykonano zgodnie z tradycją marki, to znaczy solidnie: wewnątrz znajduje się rama przestrzenna ze stopu cynku - rozwiązanie praktycznie niespotykane w tej klasie - a prowadnice filmu wykonano z aluminium.
Na solidności się jednak nie kończy. W modelu F60 Nikon kontynuuje dobrą passę we wzornictwie swoich wyrobów - aparat był dostępny w dwóch wersjach wykończenia: czarnej i srebrnej. Ta druga jest niewątpliwie odzwierciedleniem mody, czy może już trendu, retro. Jednak co najważniejsze aparat prezentował się wyjątkowo zgrabnie i elegancko w obu wersjach, przewyższając pod tym względem wielu rywali, a nawet inne modele firmy, i to jest niewątpliwie jego atut.
Uwagę zwraca mało "wypiętrzona" obudowa lampy błyskowej i bardzo dyskretnie rozmieszczone elementy sterowania. Tych ostatnich jest całkiem sporo, a mimo to nie ma się wrażenia natłoku. Kluczowym elementem sterującym pracą aparatu jest pokrętło wybierania trybów ekspozycji, znajdujące się po lewej stronie pryzmatu. Swoją drogą, wymyślone i stosowane przez Canona, pokrętło to robiło wtedy wielką karierę w aparatach wielu konkurentów. Drugim podstawowym elementem jest umieszczone "pod kciukiem" kolejne pokrętło, służące do zmiany parametrów naświetlania, którym w zależności od wybranego trybu naświetlania, zmienia się czas otwarcia migawki (automatyka przysłony) lub przysłonę (automatyka czasu), a w trybie ręcznym zarówno czas, jak i przysłonę, przy czym tę ostatnią naciskając jednocześnie przycisk przysłony znajdujący się tuż nad spustem migawki. Obok przycisku przysłony umieszczono przycisk korekcji ekspozycji, a na uwagę zasługuje jeszcze spełniający potrójną rolę reflektorek na przedniej ściance: wspomaga on system autofokus kiedy jest całkiem ciemno, redukuje efekt "czerwonych oczu" oraz informuje o działaniu samowyzwalacza.
Systemy podstawowe
Aparat wyposażony jest w cztery typowe tryby naświetlania: tryb automatyczny (z możliwością wyboru par parametrów czas-przysłona), preselekcji przysłony, preselekcji czasu i ręczny, a ponadto posiada pięć automatycznych trybów tematycznych: portret, pejzaż, makro, sport i nocny. Interesująco rozwiązano kwestię pomiaru światła, łącząc zaawansowano technologicznie zdobycze firmy z rozwiązaniami tradycyjnymi. Pomimo że pomiar dokonywany jest za pomocą znanej już z poprzednich modeli sześciopolowej matrycy, odbywa się on na trzy sposoby. Przy wykorzystaniu obiektywów z serii D, matryca zyskuje trzeci wymiar (3D) i oprócz jasności poszczególnych obszarów kadru, analizuje także kontrast i odległość od obiektu. Jeśli używamy obiektywów innych niż z serii D, to ten trzeci wymiar znika i zostaje zwykła matryca, a z kolei w trybie ręcznym oraz przy wykorzystaniu blokady parametrów naświetlania (AE-L) automatycznie włącza się stary, dobry pomiar centralno-integralny. Wszystko odbywa się automatycznie, bez możliwości bezpośredniego wyboru ze strony fotografującego - to cecha charakterystyczna tego aparatu, która będzie się powtarzać także przy innych elementach.
System automatycznego nastawiania ostrości obiektywu oparto na module Nikona AM200. Działający na zasadzie detekcji fazowej pasywno-aktywny (z możliwością oświetlania obiektu w ciemności) system został specjalnie zaprogramowany do wykrywania ruchu ogniskowanego obiektu oraz jego kierunku. Jeśli ruch zostanie wykryty, to włącza się tryb śledzenia, czyli popularna dobiegaczka, natomiast jeśli obiekt znajduje się w spoczynku, to po zogniskowaniu system się blokuje do chwili zwolnienia migawki.
Migawka Nikona F60 jest sterowana elektronicznie i zwalniana elektromagnetycznie. We wszystkich trybach z automatyką, oprócz trybu preselekcji czasu otwarcia migawki (S), czas jej otwarcia ustalany jest automatycznie i bezstopniowo w zakresie od 30 do 1/2000 sek, natomiast w trybie S oraz ręcznym (M) ustala się ją ręcznie (stopniowo) w tych samych granicach, a tryb ręczny oferuje także możliwość długiego naświetlania.
Na uwagę zasługuje wbudowana lampa błyskowa. Mimo stosunkowo małych wymiarów zewnętrznych posiada liczbę przewodnią 15 (ISO 100), a więc wyższą niż u wielu konkurentów (najczęściej nie więcej niż 12). Lampa ta korzysta z oprogramowania doświetlania równoważonego matrycowo ze światłem zastanym (Matrix Balanced Fill-Flash), pozwalającego wyjątkowo dobrze dobierać siłę błysku w sytuacjach, kiedy lampa ma spełniać rolę źródła doświetlającego, i to zarówno wieczorem (doświetlany obiekt na tle wciąż jasnego nieba), jak i w dzień (rozświetlenie cieni fotografowanego obiektu lub np. dodanie "błysku" w oku pięknej modelki).
Pierwszą z opisanych sytuacji łatwo sfotografować wykorzystując dobierający dłuższe czasy otwarcia migawki program Slow-Synch, dostępny dzięki przyciskowi sterowania lampą, znajdującemu się na górnej ściance, w prawo od wyświetlacza ciekłokrystalicznego. Tym samym przyciskiem uruchamia się program redukcji efektu "czerwonych oczu", który wysyła błysk światła ze wspomnianego wyżej małego reflektorka na przedniej ściance aparatu. Obydwa wymienione tryby można też wykorzystywać równocześnie.
Funkcje dodatkowe
Uzupełniając opis możliwości Nikona F60 warto wymienić funkcję automatycznej korekcji naświetlania (+/-3 EV, krok 1/2 EV), która - wraz z pamięcią parametrów - pozwala na twórcze podejście do fotografowania nawet w trybach automatycznych. Funkcję tą uruchamia się naciskając specjalny przycisk umieszczony za spustem migawki i ustawiając żądaną wartość kołem nastawczym na tylnej ściance aparatu. Odczyt korekcji naświetlania znajduje się na wyświetlaczu wewnętrznym, który wraz z większym wyświetlaczem na ściance górnej zapewnia pełną informację o działaniu systemów aparatu. W Nikonie F60 istnieje możliwość skasowania wszystkich zaprogramowanych przez siebie parametrów za jednym razem - przez równoczesne naciśnięcie przycisków przysłony i korekcji naświetlania na ponad dwie sekundy. Wprawdzie w aparacie można zaprogramować jedynie dwa takie parametry - korekcję ekspozycji oraz program pracy lampy błyskowej - ale większość fotografujących nowoczesnym sprzętem na pewno pamięta przynajmniej jeden przypadek, kiedy zapomnieli, że coś wcześniej ustawili i kolejne zdjęcia nie wyszły. Pomysł jest więc chyba trafiony
Nikon F60 wyposażono w samowyzwalacz z dziesięciosekundowym opóźnieniem i możliwością skasowania w trakcie odliczania. Celownik zaopatrzono w regulację dioptryczną działającą w zakresie od -1.5 do +1, a konstrukcja „high-eyepoint” pozwala na obserwację całego pola obrazu nawet z odległości 17 mm (-1 dioptria). Aparat ustala czułość filmu na podstawie kodu DX, a film jest nawijany i zwijany całkowicie automatycznie, przy czym możliwe jest zwinięcie filmu przed końcem rolki. Napęd pozwala na robienie zdjęć z częstotliwością 1 kl./sek.
Podsumowanie
Do atutów nieprodukowanego już od wielu lat Nikona F60 należy zaliczyć solidną konstrukcję i bardzo udaną formę - ten aparat aż chce się wziąć do ręki. Nie można też narzekać na parametry techniczne i możliwości, które wydają się być bardzo przemyślane i dobrze dobrane.
Dane techniczne
Typ: lustrzanka małoobrazkowa z autofokusem, napędem i wbudowaną lampą błyskową
Obiektywy: (mocowanie F) AF Nikkor, AI-P Nikkor, (IX-Nikkor są niekompatybilne)
Autofokus: moduł MA200, światło pomocnicze, automatyczny wybór trybu pojedynczego lub ciągłego ze śledzeniem; czułość: od -1 EV do 19 EV (ISO 100)
Pomiar światła: matryca 6-polowa 3D z obiektywami serii D, zwykła matryca 6-polowa z pozostałymi obiektywami, centralno-integralny w trybie ręcznym lub z blokadą parametrów naświetlania; czułość: 1-20 EV (ISO 100, obiektyw 50 mm f/1.4)
Tryby naświetlania: 4 podstawowe (ręczny, preselekcja przysłony, preselekcja czasu, automatyczny z możliwością wyboru pary parametrów) oraz 5 automatycznych trybów tematycznych (portret, pejzaż, makro, sport i noc)
Korekcja naświetlania: +/-3 EV, co 1/2 EV; blokada parametrów naświetlania (AE-L)
Migawka: szczelinowa, sterowana elektronicznie; czasy: 30-1/2000 sek w trybach automatycznych, oprócz preselekcji czasu, bezstopniowo; w trybie preselekcji czasu i ręcznym stopniowo; w trybie ręcznym także długie naświetlanie
Korekcja celownika: od -1.5 do 1 dioptrii
Zakres czułości filmu: ISO 25-5000; wybierana automatycznie
Transport filmu: 1 kl./sek, tryb pojedynczy lub ciągły (w trybie sport)
Zwijanie filmu: automatyczne po skończeniu rolki; możliwe przed skończeniem rolki
Samowyzwalacz: elektroniczny, z opóźnieniem 10 sek, możliwość skasowania w trakcie odliczania
Wbudowana lampa błyskowa: liczba przewodnia 15 (ISO 100), kąt oświetlania odpowiada obiektywom 28 mm, ładowanie ok. 4 sek; czas synchronizacji: 1/125 sek; matrycowe zrównoważenie doświetlania; tryby: długi czas synchronizacji, redukcja efektu "czerwonych oczu"
Zasilanie: dwie baterie litowe typu CR123A lub DL123A; zużycie przy 20 stopni C z lampą - 16 rolek 36-klatkowych, bez lampy - 65 rolek
Wymiary: 148.5 x 96 x 69 mm (szer. x wys. x głęb.)
Masa: 575 g
Nikona F60 wykonano zgodnie z tradycją marki, to znaczy solidnie: wewnątrz znajduje się rama przestrzenna ze stopu cynku - rozwiązanie praktycznie niespotykane w tej klasie - a prowadnice filmu wykonano z aluminium.
Na solidności się jednak nie kończy. W modelu F60 Nikon kontynuuje dobrą passę we wzornictwie swoich wyrobów - aparat był dostępny w dwóch wersjach wykończenia: czarnej i srebrnej. Ta druga jest niewątpliwie odzwierciedleniem mody, czy może już trendu, retro. Jednak co najważniejsze aparat prezentował się wyjątkowo zgrabnie i elegancko w obu wersjach, przewyższając pod tym względem wielu rywali, a nawet inne modele firmy, i to jest niewątpliwie jego atut.
Uwagę zwraca mało "wypiętrzona" obudowa lampy błyskowej i bardzo dyskretnie rozmieszczone elementy sterowania. Tych ostatnich jest całkiem sporo, a mimo to nie ma się wrażenia natłoku. Kluczowym elementem sterującym pracą aparatu jest pokrętło wybierania trybów ekspozycji, znajdujące się po lewej stronie pryzmatu. Swoją drogą, wymyślone i stosowane przez Canona, pokrętło to robiło wtedy wielką karierę w aparatach wielu konkurentów. Drugim podstawowym elementem jest umieszczone "pod kciukiem" kolejne pokrętło, służące do zmiany parametrów naświetlania, którym w zależności od wybranego trybu naświetlania, zmienia się czas otwarcia migawki (automatyka przysłony) lub przysłonę (automatyka czasu), a w trybie ręcznym zarówno czas, jak i przysłonę, przy czym tę ostatnią naciskając jednocześnie przycisk przysłony znajdujący się tuż nad spustem migawki. Obok przycisku przysłony umieszczono przycisk korekcji ekspozycji, a na uwagę zasługuje jeszcze spełniający potrójną rolę reflektorek na przedniej ściance: wspomaga on system autofokus kiedy jest całkiem ciemno, redukuje efekt "czerwonych oczu" oraz informuje o działaniu samowyzwalacza.
Systemy podstawowe
Aparat wyposażony jest w cztery typowe tryby naświetlania: tryb automatyczny (z możliwością wyboru par parametrów czas-przysłona), preselekcji przysłony, preselekcji czasu i ręczny, a ponadto posiada pięć automatycznych trybów tematycznych: portret, pejzaż, makro, sport i nocny. Interesująco rozwiązano kwestię pomiaru światła, łącząc zaawansowano technologicznie zdobycze firmy z rozwiązaniami tradycyjnymi. Pomimo że pomiar dokonywany jest za pomocą znanej już z poprzednich modeli sześciopolowej matrycy, odbywa się on na trzy sposoby. Przy wykorzystaniu obiektywów z serii D, matryca zyskuje trzeci wymiar (3D) i oprócz jasności poszczególnych obszarów kadru, analizuje także kontrast i odległość od obiektu. Jeśli używamy obiektywów innych niż z serii D, to ten trzeci wymiar znika i zostaje zwykła matryca, a z kolei w trybie ręcznym oraz przy wykorzystaniu blokady parametrów naświetlania (AE-L) automatycznie włącza się stary, dobry pomiar centralno-integralny. Wszystko odbywa się automatycznie, bez możliwości bezpośredniego wyboru ze strony fotografującego - to cecha charakterystyczna tego aparatu, która będzie się powtarzać także przy innych elementach.
System automatycznego nastawiania ostrości obiektywu oparto na module Nikona AM200. Działający na zasadzie detekcji fazowej pasywno-aktywny (z możliwością oświetlania obiektu w ciemności) system został specjalnie zaprogramowany do wykrywania ruchu ogniskowanego obiektu oraz jego kierunku. Jeśli ruch zostanie wykryty, to włącza się tryb śledzenia, czyli popularna dobiegaczka, natomiast jeśli obiekt znajduje się w spoczynku, to po zogniskowaniu system się blokuje do chwili zwolnienia migawki.
Migawka Nikona F60 jest sterowana elektronicznie i zwalniana elektromagnetycznie. We wszystkich trybach z automatyką, oprócz trybu preselekcji czasu otwarcia migawki (S), czas jej otwarcia ustalany jest automatycznie i bezstopniowo w zakresie od 30 do 1/2000 sek, natomiast w trybie S oraz ręcznym (M) ustala się ją ręcznie (stopniowo) w tych samych granicach, a tryb ręczny oferuje także możliwość długiego naświetlania.
Na uwagę zasługuje wbudowana lampa błyskowa. Mimo stosunkowo małych wymiarów zewnętrznych posiada liczbę przewodnią 15 (ISO 100), a więc wyższą niż u wielu konkurentów (najczęściej nie więcej niż 12). Lampa ta korzysta z oprogramowania doświetlania równoważonego matrycowo ze światłem zastanym (Matrix Balanced Fill-Flash), pozwalającego wyjątkowo dobrze dobierać siłę błysku w sytuacjach, kiedy lampa ma spełniać rolę źródła doświetlającego, i to zarówno wieczorem (doświetlany obiekt na tle wciąż jasnego nieba), jak i w dzień (rozświetlenie cieni fotografowanego obiektu lub np. dodanie "błysku" w oku pięknej modelki).
Pierwszą z opisanych sytuacji łatwo sfotografować wykorzystując dobierający dłuższe czasy otwarcia migawki program Slow-Synch, dostępny dzięki przyciskowi sterowania lampą, znajdującemu się na górnej ściance, w prawo od wyświetlacza ciekłokrystalicznego. Tym samym przyciskiem uruchamia się program redukcji efektu "czerwonych oczu", który wysyła błysk światła ze wspomnianego wyżej małego reflektorka na przedniej ściance aparatu. Obydwa wymienione tryby można też wykorzystywać równocześnie.
Funkcje dodatkowe
Uzupełniając opis możliwości Nikona F60 warto wymienić funkcję automatycznej korekcji naświetlania (+/-3 EV, krok 1/2 EV), która - wraz z pamięcią parametrów - pozwala na twórcze podejście do fotografowania nawet w trybach automatycznych. Funkcję tą uruchamia się naciskając specjalny przycisk umieszczony za spustem migawki i ustawiając żądaną wartość kołem nastawczym na tylnej ściance aparatu. Odczyt korekcji naświetlania znajduje się na wyświetlaczu wewnętrznym, który wraz z większym wyświetlaczem na ściance górnej zapewnia pełną informację o działaniu systemów aparatu. W Nikonie F60 istnieje możliwość skasowania wszystkich zaprogramowanych przez siebie parametrów za jednym razem - przez równoczesne naciśnięcie przycisków przysłony i korekcji naświetlania na ponad dwie sekundy. Wprawdzie w aparacie można zaprogramować jedynie dwa takie parametry - korekcję ekspozycji oraz program pracy lampy błyskowej - ale większość fotografujących nowoczesnym sprzętem na pewno pamięta przynajmniej jeden przypadek, kiedy zapomnieli, że coś wcześniej ustawili i kolejne zdjęcia nie wyszły. Pomysł jest więc chyba trafiony
Nikon F60 wyposażono w samowyzwalacz z dziesięciosekundowym opóźnieniem i możliwością skasowania w trakcie odliczania. Celownik zaopatrzono w regulację dioptryczną działającą w zakresie od -1.5 do +1, a konstrukcja „high-eyepoint” pozwala na obserwację całego pola obrazu nawet z odległości 17 mm (-1 dioptria). Aparat ustala czułość filmu na podstawie kodu DX, a film jest nawijany i zwijany całkowicie automatycznie, przy czym możliwe jest zwinięcie filmu przed końcem rolki. Napęd pozwala na robienie zdjęć z częstotliwością 1 kl./sek.
Podsumowanie
Do atutów nieprodukowanego już od wielu lat Nikona F60 należy zaliczyć solidną konstrukcję i bardzo udaną formę - ten aparat aż chce się wziąć do ręki. Nie można też narzekać na parametry techniczne i możliwości, które wydają się być bardzo przemyślane i dobrze dobrane.
Dane techniczne
Typ: lustrzanka małoobrazkowa z autofokusem, napędem i wbudowaną lampą błyskową
Obiektywy: (mocowanie F) AF Nikkor, AI-P Nikkor, (IX-Nikkor są niekompatybilne)
Autofokus: moduł MA200, światło pomocnicze, automatyczny wybór trybu pojedynczego lub ciągłego ze śledzeniem; czułość: od -1 EV do 19 EV (ISO 100)
Pomiar światła: matryca 6-polowa 3D z obiektywami serii D, zwykła matryca 6-polowa z pozostałymi obiektywami, centralno-integralny w trybie ręcznym lub z blokadą parametrów naświetlania; czułość: 1-20 EV (ISO 100, obiektyw 50 mm f/1.4)
Tryby naświetlania: 4 podstawowe (ręczny, preselekcja przysłony, preselekcja czasu, automatyczny z możliwością wyboru pary parametrów) oraz 5 automatycznych trybów tematycznych (portret, pejzaż, makro, sport i noc)
Korekcja naświetlania: +/-3 EV, co 1/2 EV; blokada parametrów naświetlania (AE-L)
Migawka: szczelinowa, sterowana elektronicznie; czasy: 30-1/2000 sek w trybach automatycznych, oprócz preselekcji czasu, bezstopniowo; w trybie preselekcji czasu i ręcznym stopniowo; w trybie ręcznym także długie naświetlanie
Korekcja celownika: od -1.5 do 1 dioptrii
Zakres czułości filmu: ISO 25-5000; wybierana automatycznie
Transport filmu: 1 kl./sek, tryb pojedynczy lub ciągły (w trybie sport)
Zwijanie filmu: automatyczne po skończeniu rolki; możliwe przed skończeniem rolki
Samowyzwalacz: elektroniczny, z opóźnieniem 10 sek, możliwość skasowania w trakcie odliczania
Wbudowana lampa błyskowa: liczba przewodnia 15 (ISO 100), kąt oświetlania odpowiada obiektywom 28 mm, ładowanie ok. 4 sek; czas synchronizacji: 1/125 sek; matrycowe zrównoważenie doświetlania; tryby: długi czas synchronizacji, redukcja efektu "czerwonych oczu"
Zasilanie: dwie baterie litowe typu CR123A lub DL123A; zużycie przy 20 stopni C z lampą - 16 rolek 36-klatkowych, bez lampy - 65 rolek
Wymiary: 148.5 x 96 x 69 mm (szer. x wys. x głęb.)
Masa: 575 g
data dodania: 07-06-2012
godzina dodania: 01:10
odsłon: 16671
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Canon RF 70-200 mm f/2,8L IS USM Z – kolejne obiektywy do sytemu R - cena i dostępność
Fujinon XF 500 mm f/5,6 R LM OIS WR - nowy obiektyw do matryc APS-C - cena i dostępność
Nowa flagowa drukarka Canon imagePROGRAF PRO-1100 – cena i dostępność
Fujifilm instax WIDE 400 – do natychmiastowych zdjęć grupowych – cena i dostępność
Canon SELPHY QX20 - udoskonalona przenośna drukarka fotograficzna
Kultowy obiektyw makro Tamron 90 mm powraca - do Sony i Nikona - cena i dostępność
Nikon wprowadza nowe tabele LUT dla formatu N-LOG - efekty współpracy z firmą RED
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF z mocowaniem Sony E
Sigma 28-105 mm f/2,8 DG DN | Art – uniwersalny zoom, ze stałą jasnością - dostępność i cena
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD - nowy ultra-teleobiektyw z mocowaniem Nikon Z - cena i dostępność
Projektor BenQ GP100 - przenośny bezprzewodowy, przekątna obrazu do 120" - cena i dostępność
Canon EOS C400 pierwsza kamera z mocowaniem RF i obiektywem CN7x17 KAS T - cena i dostępność
Sigma 18-50 mm f/2,8 DC DN | Contemporary - pierwszy zoom z mocowaniem Canon RF - cena i dostępność
Canon EOS VR System: RF-S 3,9 mm f/3,5 STM DUAL FISHEYE - do tworzenia wirtualnej treści
Panasonic LUMIX S9 - kreatywnie na wakacjach z kompaktowym Lumix S5 II - prawie jak test
Lampa Canon Speedlite EL-10 - wersja dla kreatywnych w rozsądnej cenie
Nikon FM 2 i FM 2 n - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 1/1992
Nikkor-Q Auto 400 mm f/4,5 - modułowe cudo
Flagowy Nikon D5 - artykuł z Foto-Kuriera nr 1-2/16, prawie jak test
Canon EOS 80D - pełny artykuł z Foto-Kuriera 4/2016
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF do Sony E
11 września 2024 r. zadebiutował Samyang Remaster Slim - nowy, przełomowy system obiektywów modułowych, który umożliwia użytkownikom przełączanie się między trzema ogniskowymi - 21 mm, 28 mm i 32 mm - za pomocą jednego zewnętrznęgo modułu obiektywu. Mocowanie układów optycznych w tubusie obiektywu odbywa się za pomocą magnesu.
LIGA Foto-Kuriera 2024 - poznaj tematy - do wygrania nagrody za ponad 21 tys. zł
Dołącz do konkursu na dowolnym jego etapie. LIGA Foto-Kuriera 2024 ma 9 -etapów. Zdjęcia jpg (RGB) mieszczące się w kwadracie 1200 x 1200 (mniejsze niż 2 MB) pikseli można wgrywać do serwisu zgdonie z terminarzem podanym dalej. Zapoznaj się z regulaminem konkursu i pulą nagród comiesięcznych i finałowych. Wartość nagród to prawie 22 tysiące zł.
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD – nowy ultra-teleobiektyw z mocowaniem Nikon Z
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD idealnie pasuje do mających kompaktowe wymiary aparatów bezlusterkowych Nikon Z i obejmuje...
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |