|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (930)
- Obiektywy (831)
|
testowe
Canon EOS IX - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 6/1997
O jego istnieniu wiadomo było znacznie wcześniej, lecz do Photokiny 1996 eksperci od marketingu Canona ukrywali szczegóły. Rosła pobudzana przeciekającymi do prasy informacjami fala spekulacji na jego temat. Już nawet było wiadomo jak będzie wyglądał, ale nadal tylko nieliczni znali jego możliwości. Aż wreszcie pojawił się... Canon EOS IX.
I chyba nikogo, kto brał pod uwagę założenia nowego systemu, nie zawiódł. EOS IX to ciekawa konstrukcja, wyposażona w interesujące funkcje. Cały korpus jest wielkości kasety magnetofonowej, w pionie niewiele większy od średnicy samego obiektywu. Waży zaledwie 440 g i mierzy 132.2 x 79.5 x 58.5 mm. Jest estetycznie i ergonomicznie wykończony - przypomina kompakt, tyle że z atrakcyjnym srebrno-czarnym metalowym wykończeniem.
W to małe "pudełko" upakowano mnóstwo funkcji - nieapeesowych, spotykanych w nowoczesnych lustrzankach EOS, oraz typowych dla nowego systemu. Są tu więc rozwiązania czysto amatorskie (zgodnie z podstawowym przeznaczeniem APS-u) oraz mocno zaawansowane, interesujące nawet dla fotografujących na poważnie. Przypatrzmy się jednym i drugim.
Kompatybilność - obiektywy
Canon EOS IX, jako jedna z pięciu dostępnych wtedy na rynku lustrzanek Zaawansowanego Systemu Fotograficznego - Canon EOS IX, Nikon Pronea 600i, Minolta Vectis S-1, Fotonex 4000 SL i Olympus Centurion - daje fotografującemu dostęp do wysokiej klasy optyki. Jednocześnie pod względem wielkości tej oferty wyprzedza znacznie swoją nieliczną konkurencję - aparaty FujiFilm i Olympusa dysponują jedynie wbudowanymi na stałe obiektywami, a Minolta ma ładną podstawową kolekcję optyki, ale ze względu na odmienne mocowanie obiektywowe nie może korzystać z dużo szerszej oferty "szkieł" systemu małoobrazkowego. Taki dostęp mają jedynie aparaty Canona i Nikona.
Tak więc Canon EOS IX oraz, dużo większy i cięższy od niego, Nikon Pronea 600i utrzymują mocowanie obiektywowe lustrzanek małoobrazkowych swych firm, co nie tylko znacznie zwiększa ofertę ogniskowych dostępnej do nich optyki, ale także podnosi jej klasę - cała gama możliwych do użycia bardzo wysokiej jakości konstrukcji, w tym profesjonalnych. Jednak i na tym polu liczący teoretycy mogą znaleźć przewagę EOSa IX nad lustrzanką APS Nikona. Otóż Canon dysponuje obecnie większą od swego najpotężniejszego rywala ofertą optyki AF dla lustrzanek małoobrazkowych, która współpracuje w pełnym zakresie z EOSem IX. U Nikona ta oferta jest nie tylko skromniejsza, ale występuje także dodatkowe ograniczenie o charakterze ekonomicznym - obiektywy Nikona wyprodukowane specjalnie do aparatu Pronea 600i nie mogą być używane z jego lustrzankami 35 mm.
EOS IX, wyposażony w uniwersalne mocowanie obiektywowe Canon EF (stosowane we wszystkich lustrzankach Canon EOS), daje fotografującemu dostęp do największej dziś na rynku oferty obiektywów AF. Składa się ona z 49 modeli, z których aż 33 wykorzystują do automatycznego nastawiania ostrości wbudowane silniki USM, oparte na unikalnej technologii ultradźwiękowej. Pozwalają one na niezwykle ciche, szybkie i dokładne ogniskowanie obiektywu.
Poza niezwykle bogatą i wciąż rozszerzaną ofertą obiektywów Canon EF, EOS IX współpracuje z całym szeregiem urządzeń i akcesoriów dostępnych na rynku do aparatów EOS, jak lampy błyskowe, pierścienie pośrednie, i in.
Canon EOS IX jest dostępny z zestawie z obiektywem Canon EF 24-85 mm f/3.5-4.5, który w tym komplecie ma specjalnie dobrane, eleganckie srebrne wykończenie (optykę tę można także nabyć oddzielnie, w tradycyjnej wersji czarnej). Zakres ogniskowych tego zooma w porównaniu z formatem małoobrazkowym to: 30-106 mm przy zdjęciach w kadrach H i P, oraz 35-123 mm w kadrze C.
Migawka i tryby ekspozycji
Canon EOS IX ma pionową metalową migawkę, sterowaną elektronicznie, dającą czasy otwarcia w szerokim zakresie od 30 do 1/4000 sek, wybierane w odstępach połówkowych. Czas synchronizacji także wybiega ponad poziom amatorski i wynosi 1/200 sek.
Aparat wyposażono w tryby kreatywne: preselekcję czasu i przysłony (bez automatycznej kompensacji parametrów przy przekroczeniu ich zakresu), ręczny, automatykę głębi ostrości (obecna tylko w EOSach) oraz automatykę programowaną - obydwie z możliwością zmiany dobranych przez aparat parametrów. Dla początkujących, czy pracujących w pośpiechu, dostępne są tryby w pełni automatyczne, w których aparat samodzielnie dobiera odpowiednie nastawienia i nie poddaje się korekcjom fotografującego: program inteligentny oraz programy tematyczne - portret, krajobraz, zbliżenia, sport, sceny nocne. W trybach tych aparat samodzielnie decyduje o systemie pomiaru oświetlenia (zawsze strefowy), doborze ekspozycji, ewentualnym użyciu lampy błyskowej (automatyczne podniesienie palnika i wyzwolenie błysku), trybie pracy systemu AF, doborze punktu nastawienia ostrości.
Automatyczne nastawianie ostrości
Canon EOS IX dysponuje czujnikiem TTL-CT-SIR Multi BASIS o wysokiej czułości i trzech punktach nastawiania ostrości: środkowym, krzyżowym, reagującym zarówno na linie poziome, jak i pionowe, oraz dwoma bocznymi, pionowymi, reagującymi na linie poziome. Dzięki bocznym punktom (czujnikom) AF aparat jest w stanie ustawiać ostrość na obiekty znajdujące się po bokach kadru i śledzić ruch obiektu przemieszczającego się w nim.
Wybór odpowiedniego punktu nastawiania ostrości może być w pełni automatyczny - przy pomocy inteligentnego systemu aparat sam decyduje na jaki obiekt nastawić ostrość (zwykle jest to obiekt najbliższy) lub też fotografujący może dokonać takiego wyboru samodzielnie.
Tryby nastawiania ostrości
Canon EOS IX, tak jak większość EOSów, może nastawiać ostrość w trybie pojedynczym (One Shot AF), stosowanym do fotografowania obiektów nieruchomych - po naciśnięciu spustu migawki, przed jej wyzwoleniem, aparat nastawia ostrość; jeżeli nie może tego dokonać niemożliwe jest wykonanie zdjęcia (priorytet nastawienia ostrości). Drugi tryb pracy systemu AF to nastawianie ostrości w sposób ciągły, z dobiegaczką (AI Servo AF with Predictive AF) i możliwością wykonania zdjęcia w dowolnym momencie (priorytet wyzwolenia migawki). Stosuje się go do fotografowania poruszających się obiektów - aparat szczegółowo analizuje ruch, prędkość i kierunek, uwzględniając przy tym zmianę położenia obiektu, jaka dokona się w czasie pomiędzy naciśnięciem spustu migawki a jej otwarciem się. Tryb ten zapewnia ostre zdjęcia nawet w przypadku bardzo szybko poruszających się obiektów.
W EOSie IX dostępny jest także amatorski tryb uniwersalny automatycznego nastawiania ostrości (AI Focus), który uwalnia fotografującego od dokonania wyboru pomiędzy dwoma pierwszymi trybami. Aparat sam dobiera odpowiednią opcję pracy w zależności od tego czy obiekt pozostaje nieruchomy, czy też porusza się. I wreszcie, przy pomocy odpowiedniego przełącznika na obiektywie, możemy także wybrać całkowicie ręczne nastawianie ostrości.
Pomiar oświetlenia
Canon EOS IX realizuje pomiar wielostrefowy, częściowy i centralno-integralny. Pierwszy z nich dokonywany jest w sześciu strefach, a wbudowany w aparat komputer porównuje odczyty z zapisanymi w pamięci informacjami na temat typowych scen. Aparat samodzielnie dokonuje niezbędnych w danej sytuacji korekcji ekspozycji, pozwalając uzyskać poprawne naświetlenie w wielu trudnych sytuacjach zdjęciowych, jak np. mocne tylne oświetlenie obiektu czy ciemne tło. Dodatkowo pomiar wielostrefowy współpracuje z trzema polami nastawiania ostrości, o czym za chwilę.
Pomiar częściowy to odczyt oświetlenia z 6.5% pola kadru, w jego centrum. Zostaje uruchomiony poprzez naciśnięcie przycisku pamięci pomiaru. Na centralno-integralny sposób pomiaru warunków oświetlenia aparat przełącza się automatycznie, gdy ekspozycję wybieramy w trybie ręcznym.
W precyzyjnym doborze parametrów naświetlania pomagają: wspomniana już pamięć pomiaru, korekcja ekspozycji w zakresie +/- 2 EV, w odstępach co 1/2 stopnia - również dla światła błyskowego, oraz nieamatorska funkcja - 3-klatkowa automatyka wariantów naświetlania (autobracketing) dostępna przy pojedynczym i ciągłym przesuwie filmu, w zakresie +/- 2 EV, z krokiem 1/2 EV.
Współpraca systemów ekspozycji i nastawiania ostrości
Tak jak i w innych nowoczesnych EOSach, w IX-ie Canon zastosował swój reklamowany system AIM (ang. Advanced Integrated Multipoint control) - zaawansowanej współpracy pomiędzy systemami pomiaru ekspozycji (wielostrefowym) i nastawiania ostrości.
Dzięki AIM pomiar wielostrefowy może być realizowany z jeszcze większą dokładnością, gdyż przy ustalaniu warunków ekspozycji komputer aparatu bierze pod uwagę położenie fotografowanego obiektu w kadrze. Informacja ta jest przekazywana z systemu AF poprzez uaktywniony, widoczny w celowniku, punkt AF. System ekspozycji nadaje strefie pokrywającej ten punkt dodatkową wagę w doborze naświetlenia i dzięki temu na przykład znajdujący się z boku kadru obiekt zostaje naświetlony prawidłowo.
System AIM działa zarówno w oświetleniu ciągłym, jak i przy pracy z lampą błyskową - tutaj pomiar dokonywany jest w trzech równych pionowych strefach kadru. Zapewnia optymalną ekspozycję zarówno przy zdjęciach z dużym udziałem oświetlenia zastanego (lampa błyskowa w dzień na dworzu), jak i jedynie przy świetle flesza. Jednak warunkiem prawidłowego działania systemu AIM jest nastawianie ostrości przy pomocy odpowiedniego punktu AF (może być wybrany automatycznie lub ręcznie).
Współpraca z lampą błyskową
Najciekawszymi elementami współpracy EOSa IX ze specjalnie dedykowanymi lampami błyskowymi: prostszą - Canon Speedlite 220EX, bardziej złożoną - Canon Speedlite 380EX oraz własną, wbudowaną, są znowu wykraczające nieco poza amatorskie normy funkcje błysku ciągłego i pamięci pomiaru błysku. Pierwsza z nich umożliwia synchronizację przy bardzo krótkich czasach otwarcia migawki - do 1/4000 sek, druga - możliwość zapamiętania wartości naświetlenia błyskiem. Dostępna jest także synchronizacja przy długich czasach otwarcia migawki.
Ponadto EOS IX współpracuje z lampami Canona w tradycyjnych systemach TTL i A-TTL oraz manualnym, a z lampami 220EX, 380EX i wbudowaną w stosunkowo nowym trybie - znanym z EOSa 50(E) - E-TTL. Działa on następująco: Po naciśnięciu spustu migawki 6-strefowy czujnik mierzy oświetlenie zastane. Następnie lampa wysyła przedbłysk, a aparat dokonuje pomiaru ilości światła odbitego od obiektu. Na podstawie różnicy pomiędzy obydwoma odczytami aparat ustala ekspozycję. To właśnie w tym systemie stało się możliwe zastosowanie unikalnej dzisiaj funkcji pamięci pomiaru błysku.
Jak wiemy Canon EOS IX dysponuje także wbudowaną i podnoszoną lampą błyskową. Ma ona liczbę przewodnią 11 (ISO 100; m) i kryje pole widzenia obiektywu 22 mm w formacie H (równowartość 28 mm w 35 mm). Współpracuje z aparatem we wszystkich wymienionych trybach lampy błyskowej i korzysta z systemu AIM. Lampa ładuje się w ciągu 2 sek, a aparat posiada dodatkowy iluminator redukujący efekt "czerwonych oczu".
Fukcje APS
Dostępne w Canonie EOS IX funkcje APS całkowicie wypełniają dzisiejszy standard systemu. Mamy oczywiście trzy formaty odbitek (C, H, P) i odpowiednie do nich wysłonięcie w wizjerze (ciekłokrystaliczne - LCD), a także szybką i łatwą możliwość wymiany filmu w dowolnym momencie - nowo założony film jest automatycznie przewijany do pierwszej nienaświetlonej klatki. Na ścieżce magnetycznej filmu aparat rejestruje datę, czas, format odbitki, czas otwarcia migawki, przysłonę i in. Dane te mogą zostać wydrukowane na odwrocie odbitki, a data także bezpośrednio na zdjęciu. Aby odbitki otrzymane z laboratorium były jak najlepsze, na ścieżce magnetycznej aparat rejestruje dodatkowo następujące informacje: kierunek załadowania kasety, informację czy była użyta lampa błyskowa, jasność obiektu, powiększenie, poziom naświetlenia lampą błyskową, oświetlenie tylne (tła), położenie aparatu (pion, poziom) oraz oświetlenie sztuczne.
W to małe "pudełko" upakowano mnóstwo funkcji - nieapeesowych, spotykanych w nowoczesnych lustrzankach EOS, oraz typowych dla nowego systemu. Są tu więc rozwiązania czysto amatorskie (zgodnie z podstawowym przeznaczeniem APS-u) oraz mocno zaawansowane, interesujące nawet dla fotografujących na poważnie. Przypatrzmy się jednym i drugim.
Kompatybilność - obiektywy
Canon EOS IX, jako jedna z pięciu dostępnych wtedy na rynku lustrzanek Zaawansowanego Systemu Fotograficznego - Canon EOS IX, Nikon Pronea 600i, Minolta Vectis S-1, Fotonex 4000 SL i Olympus Centurion - daje fotografującemu dostęp do wysokiej klasy optyki. Jednocześnie pod względem wielkości tej oferty wyprzedza znacznie swoją nieliczną konkurencję - aparaty FujiFilm i Olympusa dysponują jedynie wbudowanymi na stałe obiektywami, a Minolta ma ładną podstawową kolekcję optyki, ale ze względu na odmienne mocowanie obiektywowe nie może korzystać z dużo szerszej oferty "szkieł" systemu małoobrazkowego. Taki dostęp mają jedynie aparaty Canona i Nikona.
Tak więc Canon EOS IX oraz, dużo większy i cięższy od niego, Nikon Pronea 600i utrzymują mocowanie obiektywowe lustrzanek małoobrazkowych swych firm, co nie tylko znacznie zwiększa ofertę ogniskowych dostępnej do nich optyki, ale także podnosi jej klasę - cała gama możliwych do użycia bardzo wysokiej jakości konstrukcji, w tym profesjonalnych. Jednak i na tym polu liczący teoretycy mogą znaleźć przewagę EOSa IX nad lustrzanką APS Nikona. Otóż Canon dysponuje obecnie większą od swego najpotężniejszego rywala ofertą optyki AF dla lustrzanek małoobrazkowych, która współpracuje w pełnym zakresie z EOSem IX. U Nikona ta oferta jest nie tylko skromniejsza, ale występuje także dodatkowe ograniczenie o charakterze ekonomicznym - obiektywy Nikona wyprodukowane specjalnie do aparatu Pronea 600i nie mogą być używane z jego lustrzankami 35 mm.
EOS IX, wyposażony w uniwersalne mocowanie obiektywowe Canon EF (stosowane we wszystkich lustrzankach Canon EOS), daje fotografującemu dostęp do największej dziś na rynku oferty obiektywów AF. Składa się ona z 49 modeli, z których aż 33 wykorzystują do automatycznego nastawiania ostrości wbudowane silniki USM, oparte na unikalnej technologii ultradźwiękowej. Pozwalają one na niezwykle ciche, szybkie i dokładne ogniskowanie obiektywu.
Poza niezwykle bogatą i wciąż rozszerzaną ofertą obiektywów Canon EF, EOS IX współpracuje z całym szeregiem urządzeń i akcesoriów dostępnych na rynku do aparatów EOS, jak lampy błyskowe, pierścienie pośrednie, i in.
Canon EOS IX jest dostępny z zestawie z obiektywem Canon EF 24-85 mm f/3.5-4.5, który w tym komplecie ma specjalnie dobrane, eleganckie srebrne wykończenie (optykę tę można także nabyć oddzielnie, w tradycyjnej wersji czarnej). Zakres ogniskowych tego zooma w porównaniu z formatem małoobrazkowym to: 30-106 mm przy zdjęciach w kadrach H i P, oraz 35-123 mm w kadrze C.
Migawka i tryby ekspozycji
Canon EOS IX ma pionową metalową migawkę, sterowaną elektronicznie, dającą czasy otwarcia w szerokim zakresie od 30 do 1/4000 sek, wybierane w odstępach połówkowych. Czas synchronizacji także wybiega ponad poziom amatorski i wynosi 1/200 sek.
Aparat wyposażono w tryby kreatywne: preselekcję czasu i przysłony (bez automatycznej kompensacji parametrów przy przekroczeniu ich zakresu), ręczny, automatykę głębi ostrości (obecna tylko w EOSach) oraz automatykę programowaną - obydwie z możliwością zmiany dobranych przez aparat parametrów. Dla początkujących, czy pracujących w pośpiechu, dostępne są tryby w pełni automatyczne, w których aparat samodzielnie dobiera odpowiednie nastawienia i nie poddaje się korekcjom fotografującego: program inteligentny oraz programy tematyczne - portret, krajobraz, zbliżenia, sport, sceny nocne. W trybach tych aparat samodzielnie decyduje o systemie pomiaru oświetlenia (zawsze strefowy), doborze ekspozycji, ewentualnym użyciu lampy błyskowej (automatyczne podniesienie palnika i wyzwolenie błysku), trybie pracy systemu AF, doborze punktu nastawienia ostrości.
Automatyczne nastawianie ostrości
Canon EOS IX dysponuje czujnikiem TTL-CT-SIR Multi BASIS o wysokiej czułości i trzech punktach nastawiania ostrości: środkowym, krzyżowym, reagującym zarówno na linie poziome, jak i pionowe, oraz dwoma bocznymi, pionowymi, reagującymi na linie poziome. Dzięki bocznym punktom (czujnikom) AF aparat jest w stanie ustawiać ostrość na obiekty znajdujące się po bokach kadru i śledzić ruch obiektu przemieszczającego się w nim.
Wybór odpowiedniego punktu nastawiania ostrości może być w pełni automatyczny - przy pomocy inteligentnego systemu aparat sam decyduje na jaki obiekt nastawić ostrość (zwykle jest to obiekt najbliższy) lub też fotografujący może dokonać takiego wyboru samodzielnie.
Tryby nastawiania ostrości
Canon EOS IX, tak jak większość EOSów, może nastawiać ostrość w trybie pojedynczym (One Shot AF), stosowanym do fotografowania obiektów nieruchomych - po naciśnięciu spustu migawki, przed jej wyzwoleniem, aparat nastawia ostrość; jeżeli nie może tego dokonać niemożliwe jest wykonanie zdjęcia (priorytet nastawienia ostrości). Drugi tryb pracy systemu AF to nastawianie ostrości w sposób ciągły, z dobiegaczką (AI Servo AF with Predictive AF) i możliwością wykonania zdjęcia w dowolnym momencie (priorytet wyzwolenia migawki). Stosuje się go do fotografowania poruszających się obiektów - aparat szczegółowo analizuje ruch, prędkość i kierunek, uwzględniając przy tym zmianę położenia obiektu, jaka dokona się w czasie pomiędzy naciśnięciem spustu migawki a jej otwarciem się. Tryb ten zapewnia ostre zdjęcia nawet w przypadku bardzo szybko poruszających się obiektów.
W EOSie IX dostępny jest także amatorski tryb uniwersalny automatycznego nastawiania ostrości (AI Focus), który uwalnia fotografującego od dokonania wyboru pomiędzy dwoma pierwszymi trybami. Aparat sam dobiera odpowiednią opcję pracy w zależności od tego czy obiekt pozostaje nieruchomy, czy też porusza się. I wreszcie, przy pomocy odpowiedniego przełącznika na obiektywie, możemy także wybrać całkowicie ręczne nastawianie ostrości.
Pomiar oświetlenia
Canon EOS IX realizuje pomiar wielostrefowy, częściowy i centralno-integralny. Pierwszy z nich dokonywany jest w sześciu strefach, a wbudowany w aparat komputer porównuje odczyty z zapisanymi w pamięci informacjami na temat typowych scen. Aparat samodzielnie dokonuje niezbędnych w danej sytuacji korekcji ekspozycji, pozwalając uzyskać poprawne naświetlenie w wielu trudnych sytuacjach zdjęciowych, jak np. mocne tylne oświetlenie obiektu czy ciemne tło. Dodatkowo pomiar wielostrefowy współpracuje z trzema polami nastawiania ostrości, o czym za chwilę.
Pomiar częściowy to odczyt oświetlenia z 6.5% pola kadru, w jego centrum. Zostaje uruchomiony poprzez naciśnięcie przycisku pamięci pomiaru. Na centralno-integralny sposób pomiaru warunków oświetlenia aparat przełącza się automatycznie, gdy ekspozycję wybieramy w trybie ręcznym.
W precyzyjnym doborze parametrów naświetlania pomagają: wspomniana już pamięć pomiaru, korekcja ekspozycji w zakresie +/- 2 EV, w odstępach co 1/2 stopnia - również dla światła błyskowego, oraz nieamatorska funkcja - 3-klatkowa automatyka wariantów naświetlania (autobracketing) dostępna przy pojedynczym i ciągłym przesuwie filmu, w zakresie +/- 2 EV, z krokiem 1/2 EV.
Współpraca systemów ekspozycji i nastawiania ostrości
Tak jak i w innych nowoczesnych EOSach, w IX-ie Canon zastosował swój reklamowany system AIM (ang. Advanced Integrated Multipoint control) - zaawansowanej współpracy pomiędzy systemami pomiaru ekspozycji (wielostrefowym) i nastawiania ostrości.
Dzięki AIM pomiar wielostrefowy może być realizowany z jeszcze większą dokładnością, gdyż przy ustalaniu warunków ekspozycji komputer aparatu bierze pod uwagę położenie fotografowanego obiektu w kadrze. Informacja ta jest przekazywana z systemu AF poprzez uaktywniony, widoczny w celowniku, punkt AF. System ekspozycji nadaje strefie pokrywającej ten punkt dodatkową wagę w doborze naświetlenia i dzięki temu na przykład znajdujący się z boku kadru obiekt zostaje naświetlony prawidłowo.
System AIM działa zarówno w oświetleniu ciągłym, jak i przy pracy z lampą błyskową - tutaj pomiar dokonywany jest w trzech równych pionowych strefach kadru. Zapewnia optymalną ekspozycję zarówno przy zdjęciach z dużym udziałem oświetlenia zastanego (lampa błyskowa w dzień na dworzu), jak i jedynie przy świetle flesza. Jednak warunkiem prawidłowego działania systemu AIM jest nastawianie ostrości przy pomocy odpowiedniego punktu AF (może być wybrany automatycznie lub ręcznie).
Współpraca z lampą błyskową
Najciekawszymi elementami współpracy EOSa IX ze specjalnie dedykowanymi lampami błyskowymi: prostszą - Canon Speedlite 220EX, bardziej złożoną - Canon Speedlite 380EX oraz własną, wbudowaną, są znowu wykraczające nieco poza amatorskie normy funkcje błysku ciągłego i pamięci pomiaru błysku. Pierwsza z nich umożliwia synchronizację przy bardzo krótkich czasach otwarcia migawki - do 1/4000 sek, druga - możliwość zapamiętania wartości naświetlenia błyskiem. Dostępna jest także synchronizacja przy długich czasach otwarcia migawki.
Ponadto EOS IX współpracuje z lampami Canona w tradycyjnych systemach TTL i A-TTL oraz manualnym, a z lampami 220EX, 380EX i wbudowaną w stosunkowo nowym trybie - znanym z EOSa 50(E) - E-TTL. Działa on następująco: Po naciśnięciu spustu migawki 6-strefowy czujnik mierzy oświetlenie zastane. Następnie lampa wysyła przedbłysk, a aparat dokonuje pomiaru ilości światła odbitego od obiektu. Na podstawie różnicy pomiędzy obydwoma odczytami aparat ustala ekspozycję. To właśnie w tym systemie stało się możliwe zastosowanie unikalnej dzisiaj funkcji pamięci pomiaru błysku.
Jak wiemy Canon EOS IX dysponuje także wbudowaną i podnoszoną lampą błyskową. Ma ona liczbę przewodnią 11 (ISO 100; m) i kryje pole widzenia obiektywu 22 mm w formacie H (równowartość 28 mm w 35 mm). Współpracuje z aparatem we wszystkich wymienionych trybach lampy błyskowej i korzysta z systemu AIM. Lampa ładuje się w ciągu 2 sek, a aparat posiada dodatkowy iluminator redukujący efekt "czerwonych oczu".
Fukcje APS
Dostępne w Canonie EOS IX funkcje APS całkowicie wypełniają dzisiejszy standard systemu. Mamy oczywiście trzy formaty odbitek (C, H, P) i odpowiednie do nich wysłonięcie w wizjerze (ciekłokrystaliczne - LCD), a także szybką i łatwą możliwość wymiany filmu w dowolnym momencie - nowo założony film jest automatycznie przewijany do pierwszej nienaświetlonej klatki. Na ścieżce magnetycznej filmu aparat rejestruje datę, czas, format odbitki, czas otwarcia migawki, przysłonę i in. Dane te mogą zostać wydrukowane na odwrocie odbitki, a data także bezpośrednio na zdjęciu. Aby odbitki otrzymane z laboratorium były jak najlepsze, na ścieżce magnetycznej aparat rejestruje dodatkowo następujące informacje: kierunek załadowania kasety, informację czy była użyta lampa błyskowa, jasność obiektu, powiększenie, poziom naświetlenia lampą błyskową, oświetlenie tylne (tła), położenie aparatu (pion, poziom) oraz oświetlenie sztuczne.
| ciąg dalszy artykułu na następnej stronie... |
data dodania: 18-02-2012
godzina dodania: 00:31
odsłon: 13031
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Canon RF 70-200 mm f/2,8L IS USM Z – kolejne obiektywy do sytemu R - cena i dostępność
Fujinon XF 500 mm f/5,6 R LM OIS WR - nowy obiektyw do matryc APS-C - cena i dostępność
Nowa flagowa drukarka Canon imagePROGRAF PRO-1100 – cena i dostępność
Fujifilm instax WIDE 400 – do natychmiastowych zdjęć grupowych – cena i dostępność
Canon SELPHY QX20 - udoskonalona przenośna drukarka fotograficzna
Kultowy obiektyw makro Tamron 90 mm powraca - do Sony i Nikona - cena i dostępność
Nikon wprowadza nowe tabele LUT dla formatu N-LOG - efekty współpracy z firmą RED
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF z mocowaniem Sony E
Sigma 28-105 mm f/2,8 DG DN | Art – uniwersalny zoom, ze stałą jasnością - dostępność i cena
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD - nowy ultra-teleobiektyw z mocowaniem Nikon Z - cena i dostępność
Projektor BenQ GP100 - przenośny bezprzewodowy, przekątna obrazu do 120" - cena i dostępność
Canon EOS C400 pierwsza kamera z mocowaniem RF i obiektywem CN7x17 KAS T - cena i dostępność
Sigma 18-50 mm f/2,8 DC DN | Contemporary - pierwszy zoom z mocowaniem Canon RF - cena i dostępność
Canon EOS VR System: RF-S 3,9 mm f/3,5 STM DUAL FISHEYE - do tworzenia wirtualnej treści
Panasonic LUMIX S9 - kreatywnie na wakacjach z kompaktowym Lumix S5 II - prawie jak test
Lampa Canon Speedlite EL-10 - wersja dla kreatywnych w rozsądnej cenie
Nikon FM 2 i FM 2 n - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 1/1992
Nikkor-Q Auto 400 mm f/4,5 - modułowe cudo
Flagowy Nikon D5 - artykuł z Foto-Kuriera nr 1-2/16, prawie jak test
Canon EOS 80D - pełny artykuł z Foto-Kuriera 4/2016
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF do Sony E
11 września 2024 r. zadebiutował Samyang Remaster Slim - nowy, przełomowy system obiektywów modułowych, który umożliwia użytkownikom przełączanie się między trzema ogniskowymi - 21 mm, 28 mm i 32 mm - za pomocą jednego zewnętrznęgo modułu obiektywu. Mocowanie układów optycznych w tubusie obiektywu odbywa się za pomocą magnesu.
LIGA Foto-Kuriera 2024 - poznaj tematy - do wygrania nagrody za ponad 21 tys. zł
Dołącz do konkursu na dowolnym jego etapie. LIGA Foto-Kuriera 2024 ma 9 -etapów. Zdjęcia jpg (RGB) mieszczące się w kwadracie 1200 x 1200 (mniejsze niż 2 MB) pikseli można wgrywać do serwisu zgdonie z terminarzem podanym dalej. Zapoznaj się z regulaminem konkursu i pulą nagród comiesięcznych i finałowych. Wartość nagród to prawie 22 tysiące zł.
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD – nowy ultra-teleobiektyw z mocowaniem Nikon Z
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD idealnie pasuje do mających kompaktowe wymiary aparatów bezlusterkowych Nikon Z i obejmuje...
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |