|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (938)
- Obiektywy (837)
|
testowe
Canon EOS 5 - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 1/1993
W listopadzie 1992 roku Canon wprowadził do sprzedaży lustrzankę klasy półprofesjonalnej – EOS 5. Nowością było sterowanie wyborem punktu automatycznego nastawiania ostrości poprzez ruch gałki ocznej (Eye Controlled Focus). W Japonii aparat był dostępny pod symbolem EOS 5 QD, natomiast w USA - EOS A2 oraz EOS A2E. Amerykańska wersja EOS A2 nie miała systemu Eye Control Focus, za to oferowała optyczną korekcję okularu.
Eye Controlled Focus działa w sposób następujący: po wykalibrowaniu systemu do charakterystyki własnego oka wystarczyło aby użytkownik spojrzał na jeden z pięciu punktów na matówce, i aparat nastawił tam właśnie ostrość, z tym że system działał wyłącznie w poziomie.
Obecność aż pięciu punktów ustawiania ostrości – rozwijająca rozwiązanie z EOSa 10 - była kolejną ważną cechą nowego modelu, rozszerzającą możliwość naturalnego kadrowania na matówce bez potrzeby zapamiętywania ostrości w centrum kadru i przekomponowywania obrazu. Środkowy czujnik był krzyżowy a po jego lewej i prawej stronie umieszczono po dwa pionowe (układ II+II). Oprócz systemu Eye Controlled Focus EOS 5 dawał możliwość wyboru jednego z pięciu punktów przez użytkownika lub automatycznej ich selekcji przez oprogramowanie aparatu.
Nowością było też zwiększenie ilości pól zaawansowanego pomiaru światła do 16 i ich sprzężenie z pięcioma punktami nastawiania ostrości, zawężenie (znaczne jak na sprzęt nieprofesjonalny Canona) obszaru pomiaru punktowego do 3,5% oraz powiązanie (co prawda podobny system eksperymentalnie miał EOS 10, ale nie o takim stopniu wyrafinowania) czteropolowego czujnika pomiaru błysku z punktami autofokusa, co dawało znacznie większą liczbę prawidłowych ekspozycji fleszem dla obiektów niecentralnych.
Z profesjonalnych cech aparatu można wymienić migawkę o czasach do 1/8000 s., niezależne gniazdko do fleszy studyjnych i bardzo przydatny przy tym tryb synchronizacji X (czasy od 1/60 do 1/200 s.). Brak za to oddzielnego przycisku kontroli głębi ostrości – może się ona odbywać w trybie Eye Control Focus poprzez spojrzenie na specjalny znacznik na matówce lub – po przeprogramowaniu odpowiedniej funkcji indywidualnych ustawień użytkownika – poprzez wciśnięcie klawisza pamięci pomiaru. Wartości ekspozycji ustawiane są w sposób typowy dla amatorskich Canonów co 1 EV, a zewnętrzny ekranik ciekłokrystaliczny nie jest podświetlany. Seryjny przesuw filmu odbywał się z typową dla pół-profesjonalnych EOSów prędkością maksymalną 5 klatek na sekundę. Bardzo ważnym elementem osprzętu był uchwyt do kadrów pionowych VG-10, który co prawda nie zawierał dodatkowego źródła zasilania, ale miał idealną ergonomię i dublował wszystkie elementy sterujące - dzięki temu EOS-5 był najwygodniejszym EOSem przy kadrach pionowych.
Z niezrozumiałych względów – być może podyktowanych umieszczeniem dodatkowego zasilania – ani Power Drive Booster E-1, ani nawet nowy PB-E2 do profesjonalnych Canonów nie zapewnia tak wysokiego komfortu obsługi. 16 funkcji indywidualnych ustawień użytkownika pozwala w znacznym stopniu dopasować działanie aparatu do swoich potrzeb, na przykład wybrać szybsze i głośniejsze (choć nadal bardzo ciche) lub wolniejsze i prawie bezgłośne zwijanie powrotne filmu, kazać aparatowi zostawić końcówkę filmu na zewnątrz, powiązać działanie dwu-sekundowego samowyzwalacza ze wstępnym podniesieniem lustra, wyłączyć podświetlanie aktywnego pola autofokusa na czerwono czy wprowadzić synchronizację wbudowanego flesza przed zamknięciem migawki.
„Piątka” miała wbudowany, chowany flesz. Jest on wyposażony w automatyczny mechanizm zmiennoogniskowy, który nastawia kąt oświetlenia odpowiednio do ogniskowej obiektywu zamocowanego do kamery. Zakres liczby przewodniej flesza wynosi od 13 do 17 z ogniskowymi obiektywów od 28 do 80 mm. Flesz automatycznie wyskakuje i zapala się w warunkach słabego oświetlenia lub przy oświetleniu przeciwnym podczas robienia zdjęć przy pełnej automatyce w programach "Portret" lub "Zbliżenie". Może być on także używany we wszystkich innych trybach przy słabym oświetleniu lub przy doświetlaniu w warunkach oświetlenia dziennego.
Aparat był trzecim EOSem wyposażonym w tylne koło szybkiego sterowania. Tryb automatycznego przełączania między pojedynczym ustawianiem ostrości (One-Shot AF) a ciągłym ustawianiem ze śledzeniem ostrości (AI Servo AF) jest dostępny tylko w „zielonej” automatyce. Przy czułości ISO 100 autofokus działa w przedziale od 0 do 18 EV.
Migawka daje czasy od 1/8000 do 30 sekund i czas synchronizacji błysku 1/200 sek. Wbudowany samowyzwalacz ma sygnalizację wizualną i akustyczną (ta druga jest wyłączalna). Celownik daje powiększenie 0,73X i kryje 92% w pionie i 94% w poziomie pola obrazowego. Krzemowy fotoelement typu SPC daje 16-polowy pomiar zaawansowany, pomiar punktowy kryjący centralny krążek lub sprzężony z aktywnym polem autofokusa o powierzchni 3,5% pola obrazowego oraz pomiar centralnie-ważony. Przy czułości ISO 100 i obiektywie o jasności f/1,4, pomiar światła działa w zakresie od 0 do 20 EV. Zakres trybów ekspozycji obejmuje automatykę z pierwszeństwem migawki, automatykę z pierwszeństwem przysłony, elastyczną inteligentną automatykę programowaną, automatykę głębi ostrości, programy tematyczne oraz tryb w pełni ręczny z możliwością wyboru czasów dowolnie długich „B”. Korekcję ekspozycji w zakresie +/- 2 EV można ustawiać co 1 EV a czułość filmu odczytywana jest z kodu DX lub wprowadzana ręcznie w zakresie od 6 do 6400 ISO. Przycisk pod kciukiem blokuje pomiar światła. Model daje trzy-klatkową automatykę wariantów naświetlenia w zakresie +/- 2 EV co 1 EV, wielokrotną ekspozycję do 9 naświetleń na jednej klatce, 16 funkcji indywidualnych ustawień użytkownika. Wbudowany flesz „wyskakuje” w przypadku niskiego poziomu światła zastanego lub silnego światła tylnego w pełnej automatyce „zielonej” oraz w niektórych programach tematycznych, a po zrobieniu zdjęcia z błyskiem lampa o liczbie przewodniej od 13 do 17 (przy kącie rozsyłu kryjącym ogniskowe 28mm, 50mm oraz 80mm; ISO 100) sama się chowa. W trybach „kreatywnych” lampę można uruchomić i schować ręcznie, natomiast zawsze chowa się ona automatycznie po wyłączeniu aparatu. Pomiar błysku odbywa się przez obiektyw, możliwa jest synchronizacja przed zamknięciem migawki i redukcja efektu czerwonych oczu poprzez świecącą stałym światłem wbudowaną lampkę.
W Canonie EOS 5 zastosowano prawie bezdźwiękowy mechanizm przesuwu filmu - napęd paskowy. Redukuje on hałas wynikający z drgań podczas przesuwu filmu oraz zgrzytu pracujących kół zębatych. Aparat posiada również funkcję bardzo cichego powrotnego przewijania filmu (z możliwością wymuszenia w dowolnej chwili), która trwa dłużej, ale jest jeszcze cichsza niż w systemie normalnym. Swoją cichą pracę aparat zawdzięcza m.in. dwóm bezrdzeniowym silnikom zastępującym silniki konwencjonalne. Ich obroty są gładsze i mają one mniejsze drgania czego rezultatem jest minimalny hałas pochodzący z układu napędowego. Wewnątrz aparat jest wyłożony pianką zabezpieczjącą przed przedostawaniem się drgań na jego korpus. Transport filmu odbywa się w sposób pojedynczy lub ciągły z prędkością do 3 lub 5 klatek na sekundę.
EOS 5 był dość plastikowy, ale wbrew pierwszym wrażeniom był dość wytrzymały i niezawodny.
Dane techniczne:
typ: jednoobiektywowa lustrzanka małoobrazkowa 35 mm
obiektywy: Canon EF
mocowanie obiektywów: bagnetowe Canon EF
celownik: powiększenie x 0.73 z obiektywem 50 mm ustawionym na nieskończoność, widoczne 92% pola obrazu w pionie i 94% w poziomie
migawka: o przebiegu pionowym, sterowana elektronicznie, czas otwarcia od 30 do 1/8000 sek, synchronizacja z fleszem 1/200 sek, skok co pół stopnia
tryby pracy autofocusa: One Shot AF, One Shot AF/AI, Servo AF automatycznie włączany i przewidujący AI Servo AF
zakres pracy autofocusa: EV 0-18
rodzaje ekspozycji: program AE, priorytet czasu AE, priorytet przysłony AE, głębia ostrości AE i ręczna
samowyzwalacz: opóźnienie 10 sek
prędkość przewijania filmu: do 5 kl/sek
zasilanie: ogniwo litowe 2 CR 5
wymiary: 154 x 121 x 75 mm
waga: 665 g
Magdalena Kempisty
Artykuł uzupełniono o fragmenty z książki Canon EOS System
Obecność aż pięciu punktów ustawiania ostrości – rozwijająca rozwiązanie z EOSa 10 - była kolejną ważną cechą nowego modelu, rozszerzającą możliwość naturalnego kadrowania na matówce bez potrzeby zapamiętywania ostrości w centrum kadru i przekomponowywania obrazu. Środkowy czujnik był krzyżowy a po jego lewej i prawej stronie umieszczono po dwa pionowe (układ II+II). Oprócz systemu Eye Controlled Focus EOS 5 dawał możliwość wyboru jednego z pięciu punktów przez użytkownika lub automatycznej ich selekcji przez oprogramowanie aparatu.
Nowością było też zwiększenie ilości pól zaawansowanego pomiaru światła do 16 i ich sprzężenie z pięcioma punktami nastawiania ostrości, zawężenie (znaczne jak na sprzęt nieprofesjonalny Canona) obszaru pomiaru punktowego do 3,5% oraz powiązanie (co prawda podobny system eksperymentalnie miał EOS 10, ale nie o takim stopniu wyrafinowania) czteropolowego czujnika pomiaru błysku z punktami autofokusa, co dawało znacznie większą liczbę prawidłowych ekspozycji fleszem dla obiektów niecentralnych.
Z profesjonalnych cech aparatu można wymienić migawkę o czasach do 1/8000 s., niezależne gniazdko do fleszy studyjnych i bardzo przydatny przy tym tryb synchronizacji X (czasy od 1/60 do 1/200 s.). Brak za to oddzielnego przycisku kontroli głębi ostrości – może się ona odbywać w trybie Eye Control Focus poprzez spojrzenie na specjalny znacznik na matówce lub – po przeprogramowaniu odpowiedniej funkcji indywidualnych ustawień użytkownika – poprzez wciśnięcie klawisza pamięci pomiaru. Wartości ekspozycji ustawiane są w sposób typowy dla amatorskich Canonów co 1 EV, a zewnętrzny ekranik ciekłokrystaliczny nie jest podświetlany. Seryjny przesuw filmu odbywał się z typową dla pół-profesjonalnych EOSów prędkością maksymalną 5 klatek na sekundę. Bardzo ważnym elementem osprzętu był uchwyt do kadrów pionowych VG-10, który co prawda nie zawierał dodatkowego źródła zasilania, ale miał idealną ergonomię i dublował wszystkie elementy sterujące - dzięki temu EOS-5 był najwygodniejszym EOSem przy kadrach pionowych.
Z niezrozumiałych względów – być może podyktowanych umieszczeniem dodatkowego zasilania – ani Power Drive Booster E-1, ani nawet nowy PB-E2 do profesjonalnych Canonów nie zapewnia tak wysokiego komfortu obsługi. 16 funkcji indywidualnych ustawień użytkownika pozwala w znacznym stopniu dopasować działanie aparatu do swoich potrzeb, na przykład wybrać szybsze i głośniejsze (choć nadal bardzo ciche) lub wolniejsze i prawie bezgłośne zwijanie powrotne filmu, kazać aparatowi zostawić końcówkę filmu na zewnątrz, powiązać działanie dwu-sekundowego samowyzwalacza ze wstępnym podniesieniem lustra, wyłączyć podświetlanie aktywnego pola autofokusa na czerwono czy wprowadzić synchronizację wbudowanego flesza przed zamknięciem migawki.
„Piątka” miała wbudowany, chowany flesz. Jest on wyposażony w automatyczny mechanizm zmiennoogniskowy, który nastawia kąt oświetlenia odpowiednio do ogniskowej obiektywu zamocowanego do kamery. Zakres liczby przewodniej flesza wynosi od 13 do 17 z ogniskowymi obiektywów od 28 do 80 mm. Flesz automatycznie wyskakuje i zapala się w warunkach słabego oświetlenia lub przy oświetleniu przeciwnym podczas robienia zdjęć przy pełnej automatyce w programach "Portret" lub "Zbliżenie". Może być on także używany we wszystkich innych trybach przy słabym oświetleniu lub przy doświetlaniu w warunkach oświetlenia dziennego.
Aparat był trzecim EOSem wyposażonym w tylne koło szybkiego sterowania. Tryb automatycznego przełączania między pojedynczym ustawianiem ostrości (One-Shot AF) a ciągłym ustawianiem ze śledzeniem ostrości (AI Servo AF) jest dostępny tylko w „zielonej” automatyce. Przy czułości ISO 100 autofokus działa w przedziale od 0 do 18 EV.
Migawka daje czasy od 1/8000 do 30 sekund i czas synchronizacji błysku 1/200 sek. Wbudowany samowyzwalacz ma sygnalizację wizualną i akustyczną (ta druga jest wyłączalna). Celownik daje powiększenie 0,73X i kryje 92% w pionie i 94% w poziomie pola obrazowego. Krzemowy fotoelement typu SPC daje 16-polowy pomiar zaawansowany, pomiar punktowy kryjący centralny krążek lub sprzężony z aktywnym polem autofokusa o powierzchni 3,5% pola obrazowego oraz pomiar centralnie-ważony. Przy czułości ISO 100 i obiektywie o jasności f/1,4, pomiar światła działa w zakresie od 0 do 20 EV. Zakres trybów ekspozycji obejmuje automatykę z pierwszeństwem migawki, automatykę z pierwszeństwem przysłony, elastyczną inteligentną automatykę programowaną, automatykę głębi ostrości, programy tematyczne oraz tryb w pełni ręczny z możliwością wyboru czasów dowolnie długich „B”. Korekcję ekspozycji w zakresie +/- 2 EV można ustawiać co 1 EV a czułość filmu odczytywana jest z kodu DX lub wprowadzana ręcznie w zakresie od 6 do 6400 ISO. Przycisk pod kciukiem blokuje pomiar światła. Model daje trzy-klatkową automatykę wariantów naświetlenia w zakresie +/- 2 EV co 1 EV, wielokrotną ekspozycję do 9 naświetleń na jednej klatce, 16 funkcji indywidualnych ustawień użytkownika. Wbudowany flesz „wyskakuje” w przypadku niskiego poziomu światła zastanego lub silnego światła tylnego w pełnej automatyce „zielonej” oraz w niektórych programach tematycznych, a po zrobieniu zdjęcia z błyskiem lampa o liczbie przewodniej od 13 do 17 (przy kącie rozsyłu kryjącym ogniskowe 28mm, 50mm oraz 80mm; ISO 100) sama się chowa. W trybach „kreatywnych” lampę można uruchomić i schować ręcznie, natomiast zawsze chowa się ona automatycznie po wyłączeniu aparatu. Pomiar błysku odbywa się przez obiektyw, możliwa jest synchronizacja przed zamknięciem migawki i redukcja efektu czerwonych oczu poprzez świecącą stałym światłem wbudowaną lampkę.
W Canonie EOS 5 zastosowano prawie bezdźwiękowy mechanizm przesuwu filmu - napęd paskowy. Redukuje on hałas wynikający z drgań podczas przesuwu filmu oraz zgrzytu pracujących kół zębatych. Aparat posiada również funkcję bardzo cichego powrotnego przewijania filmu (z możliwością wymuszenia w dowolnej chwili), która trwa dłużej, ale jest jeszcze cichsza niż w systemie normalnym. Swoją cichą pracę aparat zawdzięcza m.in. dwóm bezrdzeniowym silnikom zastępującym silniki konwencjonalne. Ich obroty są gładsze i mają one mniejsze drgania czego rezultatem jest minimalny hałas pochodzący z układu napędowego. Wewnątrz aparat jest wyłożony pianką zabezpieczjącą przed przedostawaniem się drgań na jego korpus. Transport filmu odbywa się w sposób pojedynczy lub ciągły z prędkością do 3 lub 5 klatek na sekundę.
EOS 5 był dość plastikowy, ale wbrew pierwszym wrażeniom był dość wytrzymały i niezawodny.
Dane techniczne:
typ: jednoobiektywowa lustrzanka małoobrazkowa 35 mm
obiektywy: Canon EF
mocowanie obiektywów: bagnetowe Canon EF
celownik: powiększenie x 0.73 z obiektywem 50 mm ustawionym na nieskończoność, widoczne 92% pola obrazu w pionie i 94% w poziomie
migawka: o przebiegu pionowym, sterowana elektronicznie, czas otwarcia od 30 do 1/8000 sek, synchronizacja z fleszem 1/200 sek, skok co pół stopnia
tryby pracy autofocusa: One Shot AF, One Shot AF/AI, Servo AF automatycznie włączany i przewidujący AI Servo AF
zakres pracy autofocusa: EV 0-18
rodzaje ekspozycji: program AE, priorytet czasu AE, priorytet przysłony AE, głębia ostrości AE i ręczna
samowyzwalacz: opóźnienie 10 sek
prędkość przewijania filmu: do 5 kl/sek
zasilanie: ogniwo litowe 2 CR 5
wymiary: 154 x 121 x 75 mm
waga: 665 g
Magdalena Kempisty
Artykuł uzupełniono o fragmenty z książki Canon EOS System
data dodania: 09-08-2010
godzina dodania: 01:43
odsłon: 11943
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Sigma 300-600 mm f/4 DG OS | Sports – pierwszy na świecie zoom ze światłem f/4 i ogniskowej 600 mm
Panasonic LUMIX S1RII - pełnoklatkowe 8K, nowa matryca, cena i dostępność
Sigma BF - pełnoklatkowa prostota i elegancja
Pierwsze kamery filmowe RED z serii Z cinema: RED V-RAPTOR [X] Z Mount oraz RED KOMODO-X Z Mount
Canon imagePROGRAF PRO-310 - nowa drukarka formatu A3+ - dostępność i cena
Canon RF 70-200 mm f/2,8L IS USM Z – kolejne obiektywy do sytemu R - cena i dostępność
Fujinon XF 500 mm f/5,6 R LM OIS WR - nowy obiektyw do matryc APS-C - cena i dostępność
Nowa flagowa drukarka Canon imagePROGRAF PRO-1100 – cena i dostępność
Fujifilm instax WIDE 400 – do natychmiastowych zdjęć grupowych – cena i dostępność
Canon SELPHY QX20 - udoskonalona przenośna drukarka fotograficzna
Kultowy obiektyw makro Tamron 90 mm powraca - do Sony i Nikona - cena i dostępność
Nikon wprowadza nowe tabele LUT dla formatu N-LOG - efekty współpracy z firmą RED
Samyang Remaster Slim - pierwszy na świecie modułowy obiektyw AF z mocowaniem Sony E
Sigma 28-105 mm f/2,8 DG DN | Art – uniwersalny zoom, ze stałą jasnością - dostępność i cena
Tamron 50-400 mm f/4,5-6,3 Di III VC VXD - nowy ultra-teleobiektyw z mocowaniem Nikon Z - cena i dostępność
Projektor BenQ GP100 - przenośny bezprzewodowy, przekątna obrazu do 120" - cena i dostępność
Canon EOS C400 pierwsza kamera z mocowaniem RF i obiektywem CN7x17 KAS T - cena i dostępność
Sigma 18-50 mm f/2,8 DC DN | Contemporary - pierwszy zoom z mocowaniem Canon RF - cena i dostępność
Canon EOS VR System: RF-S 3,9 mm f/3,5 STM DUAL FISHEYE - do tworzenia wirtualnej treści
Panasonic LUMIX S9 - kreatywnie na wakacjach z kompaktowym Lumix S5 II - prawie jak test
LIGA FOTO-KURIERA 2023 - II etap pt. "Droga" - zgłoszenia tylko do 17 marca
Montaż powstał ze zdjęć następujących osób: Andrzej Bochenski, Xenia Chowaniec, Piotr Grochala, Maciej Nowak, Marek Sas, Robert Sic, Ryszard Warchoł i Bogusław Wójcikiewicz. Oni już wgrali swoje zdjęcia. Zainspiruj się. Zapraszamy do rywalizacji. Łączna pula nagród wzrosła do ok. 20 tys. zł. Dołącz do zabawy na dowolnym etapie konkursu.
Poznaj tematy Ligi Foto-Kuriera 2025 - pula nagród to prawie 20 tys. złotych
Dołącz do konkursu na dowolnym jego etapie. LIGA Foto-Kuriera 2025 ma 9 -etapów. Zdjęcia jpg (RGB) mieszczące się w kwadracie 1200 x 1200 (mniejsze niż 2 MB) pikseli można wgrywać do serwisu zgdonie z terminarzem podanym dalej. Zapoznaj się z regulaminem konkursu i pulą nagród comiesięcznych i finałowych. Wartość nagród wynosi ok. 20 tys. zł.
Wydanie Specjalne Foto-Kuriera 2/24 APARATY on-line i w najlepszych salonach prasowych
Wydanie Specjalne Foto-Kuriera 2/24 APARATY dostępne jest on-line - w naszym e kiosku i w najlepszych salonach prasowych. Przejrzyj wydanie on-line. Nie kupuj w ciemno. 128 stron o najlepszych aparatach sezonu 2024-2025 i akcesoriach do nich jest w zasięgu twojego kliknięcia. To wypada mieć.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |