Nikon F 3 - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 2/1993

ciąg dalszy...

Gdy czas ustawiony był dłuższy np. 1/60 sek. itd., to nie zostanie zmieniony. Do dyspozycji mamy wydzieloną pozycję - X. Można także podłączyć dowolną lampę przy pomocy kabelka do standardowego gniazdka.

Nikon F3HP

Jak przystało na kontynuatora tradycji i najwyższej klasy lustrzankę F3 posiada wymienne celowniki, których pole widzenia wynosi - też tradycyjnie - 100 % pola formatu klatki. Jest ich pięć: standardowy DE-2, DE-3 znany jako HP (High Eyepoint). Z tym celownikiem ''trójka'' jest produkowana od 1983 roku. Pryzmat ten różni się wymiarami i wagą, a jego konstrukcja pozwala fotografować także tym, którzy noszą okulary bez ich zdejmowania, oraz obserwować obraz na matówce z odległości 25 mm. Należy dodać, że Nikon jako pierwszy zastosował tego typu rozwiązanie, które dzisiaj należy niemal do standardu. DA-2 - pryzmat sportowy, przez który możemy obserwować normalny obraz z dużej odległości, np. jednym okiem obraz na matówce, drugim to co się dzieje na boisku. Przydatny także w fotografii podwodnej. DW-4 - celownik lupowy powiększający obraz 6x - fotografia techniczna, makro-, mikro- i wszędzie tam, gdzie wymagana jest duża precyzja ustawienia ostrości. DW-3 - typowy celownik z osłonami przeciwsłonecznymi, na którym obserwójemy obraz od góry. Na wyposażeniu są także 22 typy wymiennych matówek. Standardową matówką jest typ K z klinem poziomym, mikrorastrem, soczewką Fresnela. Celownuk kątowy DR-3, lupa powiększająca obraz w centrum kadru DG-3 zakładana na okular, soczewki korekcyjne itp. Nie sposób tu wymienić całego oprzyrządowania, gdyż model ten posiada ogromne możliwości i tyleż wyposażenia.

W celowniku mamy podstawowe informacje dotyczące aktualnuch warunków ekspozycji. Wszystkie informacje są umieszczone w górnej części celownika. Są to; aktualnie ustawiona wartość przysłony, czas migawki, gotowość lampy błyskowej do błysku. W 1980 roku nowością było zastosowanie wyświetlacza ciekłokrystalicznego LCD, a taki jest w "trójce". Na wyświetlaczu ukazuje się aktualny czas migawki, zarówno w trybie pracy automatycznej jak i manual. Na automacie prześwietlenie sygnalizuje znaczek +, niedoświetlenie znaczek -. Ustawiając warunki ekspozycji ręcznie, należy dobrać parę przysłona - czas tak by świeciły jednocześnie + i -. Nie ma informacji o wprowadzonej korekcji naświetlania, o czym należy pamiętać.

Z ważniejszych cech należy wymienić możliwość blokowania lustra w położeniu górnym, przysłanianie matówki do otworu roboczego przysłony, pomiar światła TTL przy przysłonie roboczej.

F-3 jako jedyny z Nikonów posiada motor MD-4, który pozwala nie tylko na przewijanie filmu - zdjęcia pojedyncze i seryjne, ale także do kasety po naświetleniu rolki. MD-4 pozwala na wykonywanie zdjęć pojedynczych - S (single) oraz seryjnych - C (continuous). Trzeba podkreślić, że F-3 wraz z motorem tworzą ''zgrany zespół''. Zestaw taki zapewnia doskonałe warunki pracy. Sądzę, że konstruktorzy projektując aparat doszli do wniosku, że ten będzie używany przez większość fotografujących tylko z motorem. Zasilanie motoru stanowi 8 bateri alkaliczno-manganowych typu AA, lub akumulatorów Ni-Cd. Z takim źródłem zasilania można osiągnąć maksymalnie przewijanie do 3.8 kl./sek. Stosując specjalny ładownik (kształt magazynu baterii) MN-2, szybkość ta wzrasta do 5.5 kl./sek. lub 6 kl./sek. z podniesionym lustrem.

Stacjonarny zasilacz, do pracy w studio to MA-4. Pozwala na wykonanie 5 kl./sek. lub 5.5 kl./sek. z podniesionym lustrem. Najszybsze powrotne przewijanie naświetlonego filmu do kasety następuje z ładownikiem MN-2, tylko 4.5 sekundy film 36 klatkowy. Wydajność źródeł zasilania, w praktyce zdaje się potwierdzać dane firmowe, a nawet je przewyższa. Powyżej temperatury +10 stopni C wydajność dobrych baterii alkaliczno-manganowych jest bardzo wysoka, nawet przy ciągłym przewijaniu powrotnym filmu do kasety z motorem. Doskonale spisuje się ładownik Ni-Cd - MN-2, który po wyładowaniu można naładować w niecałe 3.5 godziny. Do tego celu służy specjalna ładowarka MH-2. Bez większych problemów możemy naświetlić ponad 60 filmów 36-cio klatkowych bez zbytniego oszczędzania źródeł energii. Wyjątek stanowią akumulatorki Ni-Cd. Ciekawostką jest to, że w momencie podłączenia aparatu z motorem, aparat jest zasilany tylko z motoru. Wadą natomiast jest to, że po wyczerpaniu się źródła energii w motorze należy go odłączyć od aparatu żeby kontynuować pracę tradycyjne. MD-4 wyposażony jest w niezależny licznik wykonanych zdjęć. Różnica polega na tym, że odlicza on naświetlone klatki od końca, pozostawiając odczyt ile klatek pozostało nam do naświetlenia. Dziwi jednak jedna sprawa, gdyż aparat ma licznik zdjęć do 40, a motor do 36. Można także zaprogramować licznik w taki sposób, aby zatrzymał pracę motoru na przykład po wykonaniu 10 zdjęć. Kontrola baterii polega na przyciśnięciu przycisku znajdującego się obok diód LED. Jeżeli świecą się obydwie diody to zapas energii jest wystarczający, jeżeli tylko jedna -należy wymienić źródła zasilania. Tuż obok znajdują się dwa styki służące do podłączenia tylnej ścianki MF-6B pozwalającej na powrotne przewinięcie naświetlonego filmu do kasety bez wciągania końcówki filmu i automatycznie. Jest także produkowana podobna ścianka, zaopatrzona jednak w datownik, sygnał akustyczny, numerację klatek. Typ ścianki MF-18. Zwykła Data-Back posiada te same możliwości, lecz bez powrotnego przewijania - MF-14. Na przedniej ścianie motoru znajdują się trzy gniazda. Można podłączyć do nich: zasilacz stacjonarny MA-4, wyzwalacz bezprzewodowy MW-2, magazyn na 250 zdjęć MF-4, uchwyt pistoletowy Nr2.

MD-4 nie posiada przycisku do wyzwolenia migawki w przypadku wykonywania zdjęć w kadrze pionowym. Mankament ten można usunąć podłączając urządzenie MK-1, które pozwala na wykonywanie zdjęć w pionie i umożliwia wykonywanie zdjęć w interwale 1,2,3 kl./sek. lub w C/S.

Samowyzwalacz elektroniczny o czasie przebiegu 10 sek. O pracy samowyzwalacza informuje czerwona dioda LED z przodu korpusu. Pierwsze 8 sek. dioda pulsuje z częstotliwością 2 Hz, a ostatnie 2 sek. z częstotliwością 8 Hz. Nie ma sygnalizacji akustycznej, a dioda samowyzwalacza jest niewidoczna, gdy używany jest motor. Można zatrzymać przebieg samowyzwalacza w dowolnym momencie.

F3 może współpracować praktycznie ze wszystkimi obiektywami tej firmy, łącznie z tymi , które wyprodukowano w 1959 roku. Jednak nie namawiam do stosowania tych sprzed roku 1977, ponieważ mogą wystąpić kłopoty z mocowaniem obiektywów oraz błędne działanie układu pomiarowego. Jest to uzasadnione także tym, że do F3 i innych typów produkowano ponad 70 typów obiektywów Nikkor i Series E, o ogniskowych od 6 mm do 2000 mm, oraz bogaty zestaw obiektywów i obecnie produkowanych obiektywów AF.

Przez lata produkcji F3 był wielokrotnie modernizowany, chociaż były to zabiegi raczej - można powiedzieć - kosmetyczne. Produkowano, oprócz wersji podatawowej F3HP, F3HP/T - korpus tytanowy, F4AF - wersja z autofokusem. Wersją, która przeszła istotne zmiany był F3P. Odmiana wykonana dla fotoreporterów. Jest to całkiem inny aparat, gdyż przeszedł gruntowną modernizację. Najważniejsze zmiany to: korpus i pryzmat z tytanu, sanki do lampy na pryzmacie, brak wejścia do wężyka spustowego, podwyższone pokrętło ustawiania czasów i wyzwalania migawki oraz wiele innych. Cena tej'' maszyny'' w Anglii za nowe body 1100 funtów, w Niemczech używane body może nawet kosztować 2900 DM. Na zakończenie jeszcze jedna ciekawostka. Wielu miłośników fotografii myśli, że jedynym aparatem, który opóścił ziemski padół jest Hasselblad, ale tak nie jest. Nikon produkował specjalną wersję F3 dla potrzeb NASA. Trochę odmienny od swego ziemskiego brata wygląd zewnętrzny, specjalny motor z magazynem na 250 zdjęć, większe dźwignie i pokrętła. Wersja ta była używana na Ziemi jak i podobno w Kosmosie.

Dane techniczne:
Format klatki: 24x36
Mocowanie obiektywów: bagnet Nikon F
Migawka: po lekkim naciśnięciu aktywizuje układ pomiarowy na 16 sek. Dalszy skok - wyzwolenie migawki.
Zakres czasów: 8 sek. do 1/2000 sek. plus B T X. Czas mechaniczny 1/60 sek. i T.
Zakres pomiaru: EV 1-18 (odpowiada mu przysłona 1.4 - 1 sek. do przysłony 11 przy 1/2000 sek. z obiektywem 1.4/50 ISO 100/21)
Zakres czułości filmu: od 12 do 6400 ISO/ASA (12/39 DIN)
Korekcja: +/-2 EV co 1/3 EV
Pryzmaty: F3 - DE-2 z zasłonką pow. obr. 0.8x F3HP - DE-3 z zasłonką pow. obr. 0.75x
Oświetlenie celownika: przycisk, podświetlenie wyśw. LCD
Wielokrotna ekspozycja: dźwignia wielokrotnej ekspozycji, samopowrotna.
Pole widzenia: praktycznie 100%
Lustro: samopowrotne z amortyzatorami pneumatycznymi. Możliwość blokady.
Licznik zdjęć: 0 do 40. Po otwarciu ścianki samokasujący.
Wymiary: F3 - 148.5mm x 96.5 mm x 65.5 mm F3HP - 148.5 mm x 101.5 mm 69 mm
Waga: F3 - 715 g. F3HP - 760 g.

Sławomir Skrobała

« pierwsza « 1 2